سرویس: استان ایلام
کد خبر: 7168
|
01:28 - 1393/02/19
نسخه چاپی

بلوطی می خواهیم که جوان بیکار ما درسایه آن لم نداده و از هیزمش قلیان نکشد

بلوطی می خواهیم که جوان بیکار ما درسایه آن لم نداده و از هیزمش قلیان نکشد
آیا کسانی که مشکل درختان بلوط را بزرگ نمائی می کنند در سفره هایشان نان بلوط می خورند یا نان گندم ؟ پس چرا مشکل کشاورزی ، ایجاد سدهای مخزنی و توسعه ی کشاورزی صنعتی دغدغه ی آنها نیست ؟

محمد نعمتی::بلوط نام نوعی درخت و میوه  ی آن است که دارای پوستی سخت می‌باشد. درختان بلوط عمری طولانی دارند که گاه به دو هزار سال نیز می‌رسد چوب  این درخت  از مرغوبترین چوب‌هاست و ذغال آن نیز مرغوب است. این موضوع یکی از دلایل بریدن بی رویه این درختان می‌باشد که این جنگل‌ها را تهدید می‌کند.

دامداران با توجه به گرانی خوراک دام، دانه‌های بلوط را در پاییز جمع‌آوری می‌کنند و به عنوان تغذیه در زمستان به دام‌ها می‌دهند در سال‌های اخیر روند تخریب درختان بلوط جنگل‌های ایران گسترش یافته که عواملی چون آفت، خشکسالی، از بین بردن درختان برای کشاورزی و دامداری ، بریدن درختان برای تهیه ذغال ، هجوم سوسک‌ها، بیماری ناشناخته، گردوغبار و افزایش میانگین دمای هوا از دلایل اصلی آن می‌ باشد . در سفرهای استانی ، مسئولان ارشد استان سعی می کنند مهمترین دغدغه ها ، مشکلات و چالش های پیش روی توسعه ی استان خود را در فرصتی که هیئت دولت در اختیار آنها قرار می دهد مطرح و اعتبارات فراوانی جذب نمایند .

برای شناسائی ، دسته بندی و اولویت گذاری این مشکلات باید گروههای کارشناسی مختلفی در فرآیندی منظم و علمی به تجزیه و تحلیل مسائل  پرداخته  تا سرانجام به اولویت های اصلی و حیاتی دست یابند . مشکل درختان بلوط حوزه ی زاگرس چند سالی است که مطرح و از  سال قبل به شکلی وسیع در میان سخنان مسئولان برخی استانها به خصوص حاشیه نشینان زاگرس ، نمایندگان مجلس و هیئت دولت مطرح شده است . تا کنون همایش ها ، سمینارها و وعده وعیدهای فراوانی در این خصوص بیان گردیده و حتی از نهادهای بین المللی و کشورهای حافظ محیط زیست  برای نجات درختان بلوط دعوت شده است .

در اینکه درختان سرمایه های این مرز و بوم هستند و باید برای نگهداری و نجات آنها هزینه نمود شکی نیست  اما مسئله ای که حائز اهمیت است اینکه مسئولان ارشد استان در سفر ریاست جمهوری این موضوع را آنچنان پر رنگ کردند که گویی توجه و نجات  درختان بلوط برای خانواده های استان ایلام از توجه و نجات فرزندانشان از فقر و  اعتیاد  که دو دستاورد بزرگ بیکاری است مهمتر می باشد . گویی نخبگان و اندیشمندان این دیار به این نتیجه رسیده اند که نجات درختان بلوط یعنی نجات جوانان این دیار ، باید به این آقایان یادآوری کرد آیا نجات یک درخت بلوط مهمتر از اشتغال ، درآمد ، تغذیه ، مسکن، ازدواج ، آموزش ، بهداشت و... فرزند شماست ؟ اگر این گونه است پس لطفاً به جای استخدام فرزندان خود درختان بلوط را دریابید .آیا مردم این سرزمین به نمایندگان مجلس و دولت تدبیر و امید رای داده اند تا درختان فرسوده ، کهن سال و از دست رفته ی این دیار را نجات دهند ؟

یا آنها امیدوار بودند که فکری برای اشتغال فرزندانشان و رفع محرومیت ها تاریخی این سرزمین نمایند ؟ آیا بهتر نبود به جای بزرگنمائی مشکل درختان بلوط که احتمال می رود با همین بارندگی های امسال و سالهای بعد مشکل آنها حل شود ما بر روی اشتغال جوانان  و توسعه ی صنعتی استان تمرکز می کردیم ؟ آیا بهتر نبود به جای نجات درختان بلوط که آتش قلیان های جوانان بیکار ما را فراهم می کنند فکری برای خاموش کردن شعله ی اعتیاد و بیکاری آنها می کردیم ؟ آیا بهتر نبود مشکل راه های ارتباطی ، بیمارستانها ، مراکز علمی ، آموزشی ، بهداشتی و..... را بزرگنمائی می کردیم ؟ پاسخ شاید خیلی روشن باشد چرا که چنین پروژه هایی باید به بهره برداری برسند تا برای مردم ملموس باشند اما هر کس چند ماه بعد می تواند ادعا کند که ایها الناس ما درختان بلوط را نجات دادیم حالا چه کسی  می تواند این ادعا را مخدوش کند ؟ ما هر روز درختان بلوط را می بینیم و از کنار آنها عبور می کنیم گاهی سر حال ، گاهی خشک ، گاهی آفت زده و گاهی پر ثمر حکایت  این ادعا همان داستان ملا نصرالدین است که گفتند : ملا نصرالدین  وسط  کره ی زمین کجاست ، چند قدم جلو رفت نگاهی به اطراف انداخت  و محکم پایش را به زمین زد و گفت همین جا ، یکی گفت ملا اشتباه می کنید آنجا وسط زمین نیست ملا در جواب گفت اگر باور ندارید بیا  با هم متر کنیم تا وسط کره زمین را مشخص نماییم . حالا اگر فردا کسی ادعا کرد که درختان بلوط را نجات داده است چگونه  ادعای ایشان را راستی آزمائی کنیم ؟ بر فرض مثال درختان بلوط از مرگ نجات یافتند آیا ارزش جوانی  از دست رفته ی فرزندان بیکار ما از نجات درختان بلوط کمتر است ؟ آیا ریشه یابی علل خودکشی ، اعتیاد و افسردگی فزاینده ی جوانان بیکار استان مهمتر است یا دغدغه ی خشکیدن چند اصله درخت بلوط ؟ پاسخ این سوال زمانی قانع کننده است که مسئولان  ما سازوکاری برای اشتغال و استخدام پایدار جوانان بیکار این استان از طریق نگهداری و نجات درختان بلوط بکار گیرند یعنی برای نجات درختان بلوط تعاونی ها و شرکت های اشتغالزائی ایجاد کنند .

آیا کسانی که مشکل درختان بلوط را بزرگ نمائی می کنند در سفره هایشان  نان بلوط می خورند یا نان  گندم ؟ پس چرا مشکل کشاورزی ، ایجاد سدهای مخزنی و توسعه ی کشاورزی صنعتی دغدغه ی آنها نیست  ؟ آیا این افراد محاسبه کرده اند که اگر در شعارهای انتخاباتی خود نجات درختان بلوط را مطرح می کردند یک هزارم این رای را هم به دست نمی آوردند ؟ آیا بهتر نبود که  مسئولان و نمایندگان استان موضوع نجات درختان بلوط را به عنوان یک طرح ملی پیگیری نمایند تا اعتبارات بیشتری به  ظرفیتهای دیگر استان اختصاص یابد ؟ آقایان محترم عمر درختان بلوط به دو هزار سال هم می رسد اما از عمر جوانان  امروز ما کمتر از 30 سال باقیمانده است لطفا ً بلوط ها را بی خیال شوید جوانان را دریابید . به جای تدبیر برای  بلوطستان های این سرزمین برای سرمایه های اصلی این آب و خاک یعنی جوانان تدبیر کنید که امیدوارانه به شما رای دادند .

ای کاش در سرزمین ما ، هیچ بلوطی نباشد تا جوانی بیکار در زیر سایه ی آن لم داده و از هیزم آن قلیان چاق کرده  و دی اکسید کربن  تنفس نماید . ای کاش همه ی بلوطستانهای این دیار خشک شوند ولی اندیشه و عمر هیچ جوانی از دست نرود . ما برای جوانانمان اشتغال می خواهیم ، ما برای احداث تونل ، بیمارستان ، جاده ، کارخانه و.... اعتبار می خواهیم لطفاً بلوطستانها را به حال خود رها کنید اگر دستان مشکل ساز بشر دخالت  نداشته باشد طبیعت در فرآیندی منظم خود را باز خواهد ساخت . شاید  هم به خیال برخی درختان بلوطی که سالها همنشین مردم این دیار بوده اند  روزی  مشکل اشتغال جوانان بیکار ما را حل خواهد نمود.

 

 

منبع::عصر ایلام

نظر شما

دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد