به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، محمدحسین امیدی استاد دانشگاه ایلام در یادداشتی نوشت: در تاریخ معاصر ایران، ۱۲ فروردین ۵۸ به عنوان یکی از نقاط عطف مهم در شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی شناخته می‌شود. این روز، نه تنها یادآور پیروزی انقلاب اسلامی و سرنگونی رژیم سلطنتی است، بلکه نمادی از اراده و خواست مردم برای تعیین سرنوشت خود و برپایی یک نظام مردم‌سالار دینی است. در این یادداشت، به بررسی دستاوردها و پیشرفت‌های نظام جمهوری اسلامی در حوزه مردم‌سالاری دینی و توجه به رأی و نظر مردم خواهیم پرداخت.
انقلاب اسلامی ایران که در سال ۵۷ به وقوع پیوست، نتیجه سال‌ها مبارزه و تلاش مردم برای آزادی، عدالت و استقلال بود. پس از پیروزی انقلاب، ضرورت برقراری یک نظام سیاسی که نمایانگر اراده مردم باشد، احساس شد. به همین دلیل، در تاریخ ۱۲ فروردین ۵۸، رفراندومی برگزار شد که در آن مردم به جمهوری اسلامی رأی دادند. این رفراندوم نه تنها نشان‌دهنده خواست مردم برای تغییر نظام سیاسی بود، بلکه تأکیدی بر اصول مردم‌سالاری دینی بود که در آن رأی و نظر مردم‌محور تصمیم‌گیری‌ها قرار گرفت.
مردم‌سالاری دینی در جمهوری اسلامی ایران به معنای ترکیب اصول اسلامی با مفاهیم دموکراتیک است. این نظام تلاش کرده است تا حقوق شهروندان را محترم شمارد و زمینه‌ای را فراهم آورد که مردم بتوانند در تعیین سرنوشت خود نقش داشته باشند. یکی از دستاوردهای مهم این نظام، برگزاری انتخابات آزاد و منصفانه است. از زمان پیروزی انقلاب اسلامی، انتخابات مختلفی از جمله انتخابات ریاست‌جمهوری، مجلس شورای اسلامی و شورای شهر برگزار شده است که نشان‌دهنده اراده مردم برای مشارکت در امور کشور است.
در این راستا، باید به نقش نهادهای مدنی و اجتماعی نیز اشاره کرد. تشکیل احزاب و گروه‌های سیاسی، سازمان‌های غیردولتی و تشکل‌های مردمی از جمله نشانه‌های توسعه مردم‌سالاری در ایران هستند. این نهادها به مردم این امکان را می‌دهند که نظرات و خواسته‌های خود را به گوش مسئولان برسانند و در فرایند تصمیم‌گیری‌ها مشارکت داشته باشند.
با وجود تمام چالش‌ها و مشکلاتی که نظام جمهوری اسلامی با آن مواجه بوده است، می‌توان به برخی از پیشرفت‌های قابل توجه در حوزه حقوق بشر و آزادی‌های مدنی اشاره کرد. بهبود شرایط زندگی مردم، ارتقاء سطح آموزش و پرورش، توسعه زیرساخت‌ها و افزایش دسترسی به خدمات عمومی از جمله دستاوردهایی است که در این سال‌ها حاصل شده است. این پیشرفت‌ها به نوعی نشان‌دهنده توجه نظام به نیازها و خواسته‌های مردم بوده است.
علاوه بر این، باید به اهمیت آگاهی‌بخشی و آموزش عمومی نیز اشاره کرد. نظام جمهوری اسلامی تلاش کرده است تا با برگزاری برنامه‌های آموزشی و فرهنگی، آگاهی مردم را نسبت به حقوق خود افزایش دهد. این امر به تقویت فرهنگ مشارکت سیاسی و اجتماعی کمک کرده و موجب شده تا مردم بیشتر از گذشته احساس مسئولیت کنند.
اما با وجود تمامی این دستاوردها، هنوز هم چالش‌هایی در مسیر تحقق کامل مردم‌سالاری دینی وجود دارد. محدودیت‌هایی در زمینه آزادی بیان، تجمعات و فعالیت‌های سیاسی ممکن است مانع از تحقق کامل آرمان‌های انقلاب شود؛ بنابراین، نیاز به توجه بیشتر به حقوق شهروندان و ایجاد فضایی بازتر برای ابراز نظرها و انتقادات احساس می‌شود.
در نهایت، باید گفت که ۱۲ فروردین ۵۸ نقطه عطفی در تاریخ ایران است که نشان‌دهنده اراده مردم برای تعیین سرنوشت خود بود. این روز یادآور آن است که مردم باید همواره در صحنه حضور داشته باشند و نظرات خود را ابراز کنند. نظام جمهوری اسلامی با تأکید بر اصول مردم‌سالاری دینی، می‌تواند به تحقق اهداف خود نزدیک‌تر شود و زمینه‌ای را فراهم آورد که همه اقشار جامعه بتوانند در درآیند تصمیم‌گیری‌ها نقش داشته باشند.
به عنوان یک استاد دانشگاه، بر این باورم که نسل جوان و نوجوان امروز باید با آگاهی از تاریخ و دستاوردهای نظام جمهوری اسلامی، با مسئولیت بیشتری در عرصه‌های اجتماعی و سیاسی فعال باشند. آنها باید بدانند که حق رأی و مشارکت سیاسی نه تنها یک وظیفه بلکه یک فرصت بزرگ برای تأثیرگذاری بر آینده کشور است.
در پایان، امیدوارم که با استمرار تلاش‌ها در راستای تقویت مردم‌سالاری دینی و توجه به خواسته‌های مردم، نظام جمهوری اسلامی بتواند به اهداف عالی خود دست یابد و زمینه‌ای را فراهم آورد که همه شهروندان در ساختن آینده‌ای بهتر برای کشور خود سهیم باشند.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد