به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلیایلام بیدار، شهید «محمود نوروزی رزگی» فرزند «علی اکبر»، یکم فروردین 1342 در شهر تربت حیدریه دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 28 آبان 1368 در عملیات کربلای5، منطقه عملیاتی شلمچه به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگردش می‌خوانیم.
بسم الله الرحمن الرحيم
با درود به رهبر كبير انقلاب اسلامی امام خمينی و با سلام بر روان پاک شهيدان.
«آنانكه ايمان آوردند و ترک وطن كرده‌اند و در راه خدا به مجاهدت برخاسته‌اند و آن كسانی كه به آنها جا داده‌اند و ياری كرده‌اند به راستی كه مؤمند.»
پيام من به شما ای پدر و مادر عزیزم اين است كه برايم گريه نكنيد، اگر برايم گريه كنيد روح من ناراحت می‌شود.
پدر و مادر عزیزم! مرا ببخشيد، درود بر شما پدر و مادری كه 11 سال زحمت كشيديد و جوانی بزرگ كرديد كه شايد زمانی به درد شما بخورد و حال كه ديديد اسلام و قرآن در خطر است جوانتان را رهسپار ميدان نبرد كرديد.
ای مادری كه شبها تا صبح سر بالينم بيدار بودی و من را نوازش می‌دادی و حال از تو می‌خواهم كه مرا ببخشی. از سه فرزند پسر كه داشتيد يكی را انتخاب كرديد و در راه حسينِ زمان به قربانگاه فرستاديد كه همچون حسين(ع) خونش به زمين ريخت؛ پس چه افتخار بزرگی بهتر از اين، پسرتان رفت به شهيدان ديگر همچون قاسم، اكبر و ياورانی از ياران باوفای امام خمينی و بهشتی مظلوم پيوست. از خدا بخواهيد كه اين قربانی كوچک و ناقابل را از شما قبول كند.
پيام ديگر من به شما پدر و برادر اين است كه وقتی من شهيد شدم سلاحم را بر گيريد و سنگرم را خالی نگذاريد و راه من و هزاران شهيد ديگر را ادامه دهيد.
درود بر شما پدر و مادرانی چنين جوانانی تربيت كرديد كه با ايثار و از خود گذشتگی در راه اسلام قدم برداشتند.
مادر عزيزم! همچون فاطمه زهرا(س) صبر و استقامت كنید و هيچ ناراحتی از خود نشان ندهيد كه شايد اين منافقان و كوردلانِ زمان خوشحال بشوند و از شما می‌خواهم كه برای اسلام و رزمندگان اسلام هميشه دعا كنيد.
پدر عزيزم! ما اگر در زمان امام حسين(ع) نبوديم، امروز هستيم و امام حسين(ع) آمده است و ما و شما اگر به كمک او نشتابيم، فردای قيامت جواب خدا را چه خواهيم داد؟ جواب اين همه شهيد را چه خواهيم داد؟ پس بنابراين ايستادن ديگر فايده‌ای ندارد. به خدا قسم كه اگر ما و شما در اين زمان بايستيم مسئول می‌باشيم.
امروز دنيا، دنيای امتحان است و خدا كند كه ما و شما پيش خدا و شهيدان راه خدا رو سياه نباشيم.
پدرجان و مادرجان! شما را به خدا قسم می‌دهم وقتی كه به ياد من افتاديد برای من گريه نكنيد و به ياد علی اكبرِ امام حسين(ع) و قاسم و علی اصغر و 72 تن ياران امام خمينی و شهیدانی كه به دست منافقين كوردل به شهادت رسيدند گريه كنيد. هميشه دعا كنيد كه چنين فرزندانی داشته باشید و در راه خدا كشته شوند.
انتهای خبر/ر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد