فکرها رابسیج تا حماسه معنا شوند

فرشته سنجیده:و امرهم شورا بینهم... شورو مشورت یکی از اصولی است که در راستای فراهم آوردن محیط زیست بهتر برای مخلوقات زمین در دین بر آن بسیار تاکید شده است اگر چه این بخش از آیه کلام الله به طور معمول در زمان انتخابات شوراهای اسلامی شعار می شود اما درمعنا می بایست بذر شور ومشورت را در همه طبقات یک جامعه کاشت لذا ایجاد فضای شور گام اول برای گره کردن دست ها به یکدیگر است و این دست در دست هم دادن به مهر نیاز مبرم یک جامعه رو به توسعه است، نهادینه کردن فرهنگ مشورت در معنای واقعی خط بطلانی است بر واژه غلط منیت؛ آفتی که جامعه را از رشد باز می گذارد... 
رنجی که استان از درد پروژه های نیمه تمام و حجم طرح های سرگردان در هزار توی اعتبارات می کشد از همین آفت است؛ گاها ناهماهنگی مسئولین به واسطه عدم مقبولیت اندیشه و عمل یکدیگر زمین جهد و تلاش را به میدانی تبدیل می کند که در آن هر کس ساز خود را می زند در حالی که زمان بی ثمر سپری می شود و فردا یا بی حاصل متولد می شود یا ناقص به دنیا می آید دردناک تر اینکه هیچ کس مسئولیت این فرزند بیمار را به عهده نمی گیرد و هرکس توپ را در زمین دیگری می اندازد این است که این دور تسلسل همچنان ادامه می یابد...
وقتی هر کس به دنبال به کرسی نشاندن حرف خود و عملیاتی کردن تفکرش به هر طریق ممکن باشد مسلم است تفکرات دیگر را نمی پذیرد و ناخواسته با تقویت منیت بسیاری از اندیشه های مفید را به انزوا و حتی نابودی می کشاند و ندانسته آینده را متحمل هزینه های بسیار می کند.
توسعه یافتگی گل نهایی است سرنوشت فردای یک تیم را تعیین می کند لذا در زمین بازی یک نفر به تنهایی نمی تواند دروازه را گل کند همه تیم می بایست توپ بزنند تا گل به ثمر برسد این اتحاد وهمدلی است که دروازه را باز می کند؛ در حالی که نقشه راه مشخص است و تمام دستگاه های اجرایی را مکلف می کند در مسیر حرکت فکرها را برای رسیدن به هدف نهایی توسعه به یکدیگر زنجیر کنند و دست به دست یکدیگر بدهند اما در عمل هر مجموعه به دنبال اثبات برتری خود است و اینکه نقشه چیست؟ ، حرکت چیست؟ کجا چه کسی برای گام برداشتن یاری می طلبد؟ و... را منیت به یغما می برد.
تجارب و سوابق جوامع موفق موید این است که جامعه ای طعم موفقیت را می چشد که بدون تعصب از تفکر تمام طبقات و گروه ها بهره گیری کند لذا تشکیل یک تیم عاری از تنگ نظری و با معیار شایسته سالاری وجود یک مدیریت قوی را ضرورت می بخشد بنابراین تکلیف مدیران ارشد در این راستا سنگین تر است.
استانداران به عنوان نمایندگان دولت در استان ها در راس امور قرار می گیرند بر این اساس ایجاد هماهنگی صحیح ، اتحاد دادن افکار و زنجیر کردن دست های همت به یکدیگر از وظایف نانوشته و البته بسیار مهم استاندار تلقی می شود.
جامعه برای دیدن خورشید فردا به ما نیاز دارد پس باید فکرها را بسیج کرد، هوای ایثار پراکند و منیت را فدا کرد که حماسه معنا شود.
در این راستا گام اول تبیین عامل تعامل به عنوان رمز موفقیت، ارتقای روحیه همکاری و نهادینه و عادت کردن تعاون در درون سازمان هاست، در گام دوم باید با همین رشته سازمان ها و دستگاه های اجرایی را به یکدیگر زنجیر کرد، گام سوم می گوید بعد از موفقیت در این مرحله حال باید شعور مشورت و همکاری را در بطن اجتماع به رشته تحریر در آورد؛ در این وادی باید تعصبات را برانگیخت و همه افکار را به یاری فراخواند.
در این مقطع نخبگان را باید در صدر همه گروه های دیگر اجتماع قرار داد، بهره جویی از افکار نخبگان قطعا روشنایی بخش مسیر خواهد بود و در کنار تدابیر مسئولین امر و دست اندرکاران راه را هموارتر خواهد کرد و به عبارتی دیگر این گروه می توانند ترسیم گر راه های نرفته باشند...
مجموع نمایندگان استان در مجلس شورای اسلامی را نیز باید از گروه های خاص جامعه به شمار آورد که در جایگاه خود می توانند منشاء تحول باشند. مجلس به عنوان خانه ملت مهمترین جایگاه برای مطالبه حقوق حقه مردم در هر ناحیه و منطقه است که هر خانواده ساکن در این خانه داد ملتش را می زند، از این رو بازار رقابت داغ داغ است و هر کس دادش بیش سهمش بیشتر... 
داد مجمع نمایندگان زمانی به مجلسیان می رسد که به پشتوانه ملت شان مطمئن باشند و توافق، تعامل، همکاری، همگامی و اتحاد همه یک استان بهترین و محکم ترین پشتوانه برای آنان خواهد بود و این پشت گیری دادشان را برای مطالبه حق در صحن مجلس بلند خواهد کرد.
توسعه و پیشرفت یک منطقه، شهر و در نهایت یک استان سهمی از پیشرفت کشور را پرداخت می کند؛ توسعه یافتگی محصول افکار هماهنگ و اتحاد دست های عمل است بنابراین ایجاد شدن تعامل و همکاری و هماهنگی در میان مسئولین، مدیران، کارمندان و در یک کلمه خادمان مردم در یک استان مبین قابلیت ها و ظرفیت های موجود در آن خواهد بود و توجه دولتمردان را به سوی آن استان جلب می کند که این امتیاز بزرگی خواهد بود. 
توسعه یافتگی واژه ای است که پشت درهای فردا به انتظار دست همت نشسته که دستش را بفشارد پس می طلبد که داستان همه با هم را مشق زندگی کنیم که یک دست صدا ندارد...