به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، شهید محمدرضا حسینیان مقدم 20 مردادماه 1346 در کاشان به دنیا آمد. پدرش کارگر کارخانه حریر و مخمل کاشان و مادرش خانه دار بود. محمدرضا پس از گذرندان تحصیلات ابتدایی و راهنمایی، وارد دبیرستان شد. دوران نوجوانی محمدرضا مقارن با اوج گیری انقلاب بود.
وی پس از اخذ دیپلم در کنکور سراسری سال 65 شرکت کرد، در حالی که رتبه خوبی کسب کرده بود قبل از اینکه کارنامه پذیرش وی در دانشگاه به دستش برسد عازم جبهه شد و در عملیاتهای کربلای 4 و کربلای 5 شرکت کرد.
او که در اکثر عملیاتها همراه با برادرش در جبهه بود، 21 دیماه 1365 در شلمچه در عملیات کربلای پنج، بر اثر اصابت گلوله دشمن در آغوش برادر به شهادت رسید و در گلزار شهدای دارالسلام کاشان به خاک سپرده شد.
گزیده وصیتنامه «شهید محمدرضا حسینیان مقدم» را که درباره فلسطین و نوید نابودی رژیم صهیونیستی است؛ میخوانیم:
امیدوارم که با ریختن خون ما راه کربلا و قدس باز شود و تمام مسلمین جهان دست در دست یکدیگر بدهند و پرچم لا اله الا الله را برکره زمین به اهتزاز در آورند و کلیه شرک و نفاق و کفر را در دنیا از بین ببرند و زمینه را برای حضرت مهدی (عج) باز کنند.
قبل از هر چیز باید این نکته را متذکر شوم که مسائلی را که در این ورق به عنوان یادگار و وصیتنامه می نویسم نه تنها از روی احساسات نیست بلکه از روی شناخت واقعی و حقیقی می باشد .
بالاخره انسان تا کی می خواهد گناه بکند ؟ بیاید و یک روز به خدای خویش و چگونگی آفرینش هستی فکر کند ببیند از کجا آمده و به کجا می خواهد برود .بیاید به روز محشر ،روز جدایی بهترین افراد از یکدیگر و روزی که هر کسی به فکر خویش است فکر کند .بیاید نقش خود را در یابد و مسائل و اعمالی را که انجام داده است دریابد و خدائی شود و او (خدا) را بشناسد .بیاییم و عاشق خالق خود شویم ،چرا ما هنوز در خواب غفلت به سر می بریم و حتی فکر این را هم نمی کنیم که خداوند بنده اش را دوست دارد .
ما که مخلوق او هستیم چرا عاشق و عارف به او نشویم .افسوس صد افسوس که او را درک نکرده ایم ،اگر او را می شناختیم حتما" عاشق او می شدیم و هر لحظه برای اینکه پیش او برویم از غصه و درد از حال می رفتیم خدایا تا کی باید در جبهه بمانیم و در دشت و کوه پیاده رویی کنیم تا بالاخره به تو برسیم .خدایا دیگر طاقت آنرا ندارم تاکی رفقا و بهترین دوستانم به پیش تو بایند و ما را تنها بگذارند .خدایا ما را هم بپذیر و پیش خود ببر .
برادران :لحظه ای فکر کنید و بفهمید که به خدا قسم این دنیا فانی است .چرا باید به این دنیا دل ببندیم و از آن لذت ببریم ؟آخرت را بنگرید که چه زیباست ،پیش خدا رفتن چقدر خوب است .پیش انبیا و اولیا و معصومین چقدر لذت دارد خدایا چه کنیم که اینگونه شویم ؟ برای اینکه ما اینطور شویم تنها راهش شهادت در راه توست که درهای معرفت به روی انسان باز می شود و به سوی دنیائی پر می گشاید که در آن بهترین شهدا و بهترین افراد و صالحان درگااه خدا هستند.
خدایا تو را به مقربان درگاهت این لحظه پر از عشق و معرفت را زودتر به ماه بده تا اینکه در راه آمدن به سویت بیشتر اشک بریزیم تا اجر و پاداش بیشتری داشته باشیم و پیش شهدای دیگر شرمنده نباشیم.
امیدوارم که با ریختن خون ما راه کربلا و قدس باز شود و تمام مسلمین جهان دست در دست یکدیگر بدهند و پرچم لا اله الا الله را برکره زمین به اهتزاز در آورند و کلیه شرک و نفاق و کفر را در دنیا از بین ببرند و زمینه را برای حضرت مهدی (عج) باز کنند.
ای مردم ای برادران ،این دنیائی که شما را در برگرفته است و عده ای از شما به آن انس گرفته اید وقتی که شما را در خود پیچید به هلاکت می رساند پس بگوش باشید که گول این دنیا ی فانی را نخورید و اگر می توانید که حتما" هم می توانید به جبهه نبرد بیایید چون جبهه محل خودسازی و خود شناختن است و راهی است برای شناختن خداوند پس تا قافله در حرکت است خود را زود به آن برسانید چون اگر عقب افتادید پشیمان می شوید و بعد از آن دیگر هیچ فایده ای ندارد .
هشدار به شما مردمکه همیشه در صحنه هستید و در همه جا سینه را سپر کرده و به پیش می روید سعی کنید دست ار اختلاف بردارید و خط امام امت را که راه انبیا و اولیا است را انتخاب کنید و به دنبال رهبر باشید و او را با کارهای خود ناراحت نکنید که ناراحتی امام ناراحتی مهدی قائم (عج) است مردم جامعه ما جامعه ای که هزاران هزار شهید و معلول و جانباز داده است ، سعی کنید کارهایتان محض رضای خدا و تنها به خاطر او باشد و برای مردم کار کنید چون این مردم بودند که شما را به این مقام بردند و بار مسئولیتی عظیم گردن شما گذاشته و دست از ریاست و حب جاه و مقام بردارید که اینها هیچ ارزشی ندارد تنها کار برای مردم و آن هم به خاطر خدا وند ارزش دارد .
انتهای خبر/ر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد