موسی ملکی پور:خبر آسمانی شدن "فرانکو الوندی " که چندین دهه است نامش برای اهل قلم آشناست در روزهای بهاری، قلم ها را در سوگ گذاشت
. این خبر برای مطبوعات نوپای استان ایلام یک مرثیه بزرگ می باشد و باید در غم این پیر قلم مرثیه ایی بس بزرگ گرفت.
راهی و منشی که الوندی از خود برای مطبوعات استان به یادگار گذاشت برای نسل جوان می ماند. الوندی قلمي پرشور و پراحساس داشت ، بخصوص وقتي از مشكلات مردم و آمال و آرزوهاي آنها مي نوشت ، حس غريبي با واژه ، واژه هاي نوشته هاي او همراه مي شد كه خواننده را تا به انتها با خود همراه مي كرد.
او گرچه نسل اولی بود ، ولي بسيار گفتمانش همگانی بود و برای نویسندگان نوپا، قلم و ایدهایش الهام بخش بود.
زنده یاد الوندی با اینکه در آموزش و پرورش مشغول فعالیت بودند با اینحال همپای وظیفه خطیر معلمی کار اطلاع رسانی و خبرنگاری را نیز با تمام توان و علاقه مندی عهده دار بودند.
با وجود همه کمبودها و مشکلات در عرصه مطبوعات وی نخستین بار با روزنامه های کیهان و اطلاعات همکاری نموده و پس از انقلاب نیز با گسترش حرفه خبرنگاری از پایه گذاران این حرفه در استان ایلام بودند.
در یکی از آخرین دیدارها با زنده یاد در حالی که به شدت بیمار است، رسالت رسانه ای خود را فراموش نکرده بود ودرسخنانی به سختی از ته دل برآمده ، خطاب به استاندار می گوید:از همه شما تشکر می کنم، ولی به رسانه های محلی توجه بییشتری بنمایید وانتظار دارم مطبوعات واقعیتها را بنویسند.
پیر قلم و معلم بزرگ، حتی در آخرین روزها به ما می آموزد که اگر خواهان پیشرفت و آبادانی ایلام هستیم باید مطبوعات محلی را تقویت نمود و در سایه مطبوعات است که جامعه به بار می نشیند برای الوندی فقید روزنامه نگاری حرفه نیست؛ یک رسالت سنگین در مقابل محرومیتو نارساییها در ایلام است .الوندی با گفتارش در اخرین وداع نشان داد که یاد، منش و راه او در نوشتهای اهل قلم جاریست.
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد