به گزارشايلام بيدار به نقل ازایلام پویا، کارگران اخراجی شرکت طرح و توسعه میدان گازی تنگ بیجار ایلام طی نامه ای به رئیس جمهور، به اخراج 200 نفر از کارگران این میدان گازی اعتراض کردند.
در این نامه آمده است: حدود 5 ماه است که از تعطیلی کمپ طرح و توسعه گنجوان می گذرد و آینده شغلی قریب200 نفر از کارگران اخراجی این شرکت می رود تا در سایه بوروکراسی اداری و مکاتبات پایین به بالا و بالعکس حضرات شرکت نفت و گاز غرب، استانداری ایلام، وزارت نفت و اداره کار، وکلای مجلس به ورطه فراموشی سپرده شود.
بیش از 5 ماه است که از وعده و وعیدهای امروز و فردای آقایان برای حل مشکل اشتغال این کارگران می گذرد و نه تنها راه چاره ای برای حل این مشکل پیدا نشد بلکه با 2 بار تشکیل پرونده برای برخی از این کارگران توسط شرکت نفت و گاز غرب، شخصیت آنان مورد تمسخر و تحقیر قرار گرفت.
آقای رییس جمهور! این بار می خواهیم مستمع کلاممان شخص حضرتعالی باشید و به دردها و رنجهایی که مدیران دستگاه های مربوطه برای ما به ارمغان آوردند و گویا قرار نیست که به این زودی ها تسکین یابد گوش فرا دهید.
همگان شنیده اند و خود نیز می دانید که شعار انتخاباتیتان ((تدبیر و امید)) بود و ابزار دستتان کلید. اما سهم ما از این تدبیر و این امید، فقط نا امیدی بود و سوغات کلیدتان نیز قفلهایی است که در درب کمپ طرح و توسعه گنجوان، انعکاس نا امیدی می دهد. قبل از اینکه شعارهای قشنگ جنابتان در فضای انتخابات وقت خودنمایی کند، شاید ما گزینه های دیگری برای انتخابات در سر داشتیم اما امروز برایمان محقق شد،حرفهایی که ذهنمان را به سمت شما کانالیزه کرد، فقط شعار بود و بس.
آقای رییس جمهور! بدانید مسئولی که یقه می درد و پیراهن خود پاره می کند و با همان وضعیت در جلسه ای حاضر می شود و آن را به دروغ به گردن کارگران می اندازد، و از این حربه برای فرار از مسئولیت خود بهره می گیرد، لیاقت مسئولیت ندارد.
مگر در نظام جمهوری اسلامی چه اتفاقی رخ داده است که آقای مدیر فلان اداره با تندخویی و داد و فریاد، کارگران را از دفتر خود بیرون می کند و پس از آن به این موفقیت بزرگ خود افتخار می کند که شر این کارگران را از سر خود کم کرده است.
آقای رییس جمهور! کارگران اخراجی این شرکت برای تهیه شام شب خود با مشکل مواجهند و ظاهرا فریادمان به جایی نمی رسد.
آقای روحانی! قرار بود با برجام، مشکلات جامعه حل شود، از محیط زیست تا حمل و نقل و اشتغال و... حتی آب خوردن مردم. نمی دانیم مرتبط است یا خیر، اما برجام برای ما جز بیکاری چیزی نداشت.
همواره اقبال و افول مردم به شخصیت ها و جریانات سیاسی بازتابی از عملکرد آنها در دوره تصدی مسئولیتشان است. شاید شخص شما هیچوقت این نامه را نبینید و نخوانید، شاید هم عمدا نگذارند آن را بخوانید تا نکند خدایی نخواسته ترتیب اثری به آن دهید. می دانیم هیچگاه اجازه نخواهند داد، خبر تجمعاتمان در درب استانداری ایلام و وزارت نفت به گوشتان برسد، اما نمی دانیم دیگر چه باید بکنیم؟
بگذریم ....
اما هنوز دلمان گرم است، دلگرمیم به وجود نورانی پیر مراد قافله عشق، دلگرمیم به وجود اماممان که برایمان غصه می خورد و دغدغه معیشتمان، آسایش را از او گرفته است... ولی به او می گوییم:
اماما! ما شیر بچه های فاتحان میمک، گوشمان به فرمان جنابتان است. حتی اگر نانی برای خوردن در سفره هایمان نباشد.
انتهای پیام/س
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد