مهر داغ بی‌امکاناتی بر پیشانی جنگل‌های ایلام

به گزارشایلام بیداربه نقل ازسیروان نوین، طی دو ماه گذشته بيش از صدها هکتار از جنگل‌های زاگرس در استان ايلام در آتش‌سوزی از بين رفته است، آتش سوزی که به يک اتفاق تکراری در جنگل های ایلام تبديل شده است، اتفاقی که هر لحظه (مانند آتش سوزی روز گذشته دینارکوه شهرستان آبدانان) امکان دارد در يکی از مناطق جنگلی این استان اتفاق بيافتد. هر چند سازمان محيط زيست بعضاً اظهارات رسانه ای در اين زمينه داشته اما در عمل هيچ کار مثبتی از اين ارگان ديده نشده است.

جنگل های ایلام با قدمتی بيش از 5500 سال ساعت ها اسير بی تدبيری يک سازمان می شود و در آخر کار وظيفه مهار و پيشگيری را بر گردن يک ارگان ديگر می اندازد  و یا در قبال آن سکوت می کند.

برای هر مخاطبی جای سوال دارد که وظيفه سازمان محيط زيست در اين آتش سوزی ها چيست؟ آيا نبايد از چند روز پيش برای اين اتفاقات، که هر لحظه امکان دارد، رخ دهد راه پيشگيری برگزيد؟! اين داستان بازهم ادامه دارد.

 آتش سوزی های مکرر که بدون هيچ راه پيشگيری از طرف سازمان محيط زيست جلو می رود و مطمناً باز هم شاهد اين اتفاقات خواهيم بود. مثلا به دليل آتش سوزی ارتفاعات کوه شَلَم شهرستان ايلام، مناطق محافظت شده قلارنگ و مانشت در سیروان، دینارکوه در آبدانان و .... بخش وسیعی از جنگل های این مناطق و استان ایلام در آتش سوزی از بین رفتند.

بیل، خاک، ظرف‌های آب و پای پیاده؛ مدت هاست این چند کلمه روایت مهار آتش‌سوزی جنگل‌ها در استان ایلام شده است؛ وقتی شعله‌های آتش به جان درختان جنگل های ایلام می‌افتد یا شاخه‌های درختان عروس زاگرس را زغال می‌کند. این مردم محلی بودند که در کنار محیط ‌بانان و نیروهای حفاظت محیط‌زیست و منابع طبیعی با پای پیاده و بیل بر روی دوش به مبارزه با آتش رفتند و تلاش کردند تا آتشی را که با هر وزش بادی گسترده‌تر می‌شود، خاموش کنند.

در این میان هر از چند گاهی هم بالگردی از استان های دیگر آن هم با تغییر به علت بعد مسافت و طی کردن کارهای اداری (نامه نگاری) به کمکشان می‌آید و نیروها را به محل می‌رساند اما این کمک هم هیچ گاه نتوانست مهر داغ بی‌امکاناتی را از پیشانی جنگل‌های ایلام پاک کند و اجازه ندهد آتش سوزی‌ها هر بار هکتارها جنگل را به خاکستر تبدیل کنند.

آنچه در آتش سوزی های جنگل های استان ایلام نمایان است نبود یک برنامه منسجم و مدیریت قوی و کمبود شدید امکانات برای مقابله با این حوادث است بطوریکه شواهد نشان می دهد که حتی کوچک‌ترین وسایل برای ورود به عملیات اطفاء آتش نیز در استان موجود نیست.

با توجه به اینکه جنگل ها و درختان جنگلی از منابع و ذخایرحیاتی یک جامعه به حساب می‌آید و بایستی نسل به نسل منتقل شود باید با تدوین برنامه‌ای اساسی و جامع در جهت پیشگیری از وقوع حوادثی که منجر به از بین بردن این منابع غنی می‌شود گام برداشت و این، تنها و تنها و تنها زمانی صورت می‌گیرد که مسئولان مربوطه، نسبت به محیط زیست و تخریب آن حساسیت داشته باشند.

انتهای پیام/س