به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، به نقل از نوید شاهد، شهید «سیدجلیل یوسفی» فرزند «سیدامیر»، 1 مرداد 1345 در همدان دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 16 خرداد 1365 در منطقه عملیاتی خرمشهر به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگرد شهادتش می‌خوانیم.
به نام الله پاسدار حرمت خون شهدا
قسم بر عصر نورانی كه انسان هميشه در خسارت و زيان است مگر آنان كه به خدای ايمان آوردند و به درستی و راستی در دين به يكديگر سفارش كردند و طاعات را به جای آوردند.
رسول اكرم(ص) فرمودند: «هر كس سوره عصر را بخواند با اهل بهشت محشور شود.»
پروردگارا، كريما، رحيما، اى محبوب محبان، ای معشوق عاشقان، ای پناه بی‌پناهان، ای درمان دردمندان، ای سرمايه و غنای مستمندان، ای اميد اميدواران، ای نوای بی‌نوايان، ای نياز نيازمندان، ای نجات گمراهان، ای فروغ قلب خالصان، ای قبله مخلصان، ای عطابخش گدايان، ای انيس شاكران، و ای قبول‌كننده توبه‌گران! كدام جستجوگر به جستجويت برخاست و تو را نيافت و كدام عاشق دلباخته به درگاه لطفت آمد و به وصال تو نرسيد؟
خوشا به حال آنان كه در اين دريای پرخروش حيات به جستجويت برخاستند و تو را يافتند، خوشا به حال آنان كه به عشق ديدارت با پای دل به سويت آمدند و با ديده دل به ديدارت نائل شدند و خوشا به حال آنان كه تنعم لذت حيات و عيش جان را در ياد تو يافتند.
مولايمان علی(ع) می‌فرمايد: «يا الله عاشقانت به [هنگام] شب در محراب عبادت سراپا عجز و نياز و غرق رازند، به هنگام روز شير بيشه شجاعت و ديده قلبشان نگران جمال ديده يار و جانشان محور ديدار دوست و دلشان از غم هجر كوی دوست محزون است.»
خداوندا! اگر اجل مقدر نبود يک لحظه روحم در كالبدم آرام نمی‌گرفت.
خداوندا! كاروان سالار عشق رفت ما ديوانگان چگونه عاشق رويت شويم.
خداوندا! ما به رهبری امام، ايمان كامل را پيدا كرده‌ايم.
خداوندا! به اين نادان از راه مانده معرفت عطا كن و شمع پر نور عشقت را در دل تاريكم روشن كن.
خداوندا! نمی‌دانستم چگونه با تو سخن بگويم و چه‌سان در پيشگاه لطفت به راز و نياز برخيزم ولی از عاشقان جلال و جمالت مايه گرفتم و از آن بزرگواران درس گرفتم.
خداوندا! هيچ زبانی يارای سخن گفتن و هيچ قلمی را يارای نوشتن وصف تو نيست پس اين انسان فانی را از بند شيطان رجيم و هوای نفس آزاد فرما و به او اجازه بده و مرحمتی كن تا بتواند به لقای تو برسد.
پدر و مادرم! اگر من به لقای حق رسيدم حلالم كنيد و در غم فراق من ناله و زاری نكنيد. از همگی عزيزان حلالیت می‌خواهم و اميدوارم كه اگر به كسی بدی كرده‌ام به بزرگی خود مرا عفو كند.
خواهرانم و برادرانم! حلالم كنيد و در فراقم گريه و زاری نكنيد كه بهتر است در فراق حسين(ع) گريه كردن. اميدوارم كه به لقای حق برسم و به ياران بپيوندم.
همگی امام را دعا كنيد و به جبهه‌ها كمک كنيد. آنهايی كه می‌توانند، بيايند و اسلام را سرافراز كنند که دين خدا هميشه برقرار است.
انتهای خبر/ر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد