دره‌ای با شیب تند برای احمدی نژاد!

صحبت ها، حواشی و دیدارهای استانی رئیس جمهور، جزء قابل پیش بینی ترین مسائلی بود که در این شرایط رخ داده است. جلو رفتن در مسیر کسب قدرت و مشروعیت، او را از مسیر و صراطی که سالها حامیانش وی را در آن می شناختن و به حمایتش درآمده بودند، به کج راهه‌ای سوق داده است که بوی خوشی از انتهای آن به مشام نمی رسد.

هرچند اینگونه صحبتها که از جنس نفاق با قصد ایجاد فضایی مخرب در کشور هست، قابل اغماض نمی باشد ولی از سویی اقبالی در بین عموم ندارد. دیروز در جمع مردم قم، قولی از سوی خدا برای روزی مردم می دهد و از آن طرف مشایی، یار غار وی او را بالاتر از ریاست جمهوری می داند.

همه قیل و قال و تلاش های مفرط امروز احمدی نژاد تصاحب کرسی اجرایی فردای کشور است ولی این هدف را از هر راهی ممکن می داند.پل های پشت سر یکی یکی تخریب شده است و شاید به جایی برسد که دیگر برای وی ارزشی جزء تخطئه ارزشهای انقلاب نباشد.بنی صدر را همگان به خوبی در خاط ردارند، اسفناکترین مساله  این است که هیچ گاه ختم کار وی، عبرت برخی واقع نشده است. باید همیشه به یاد دااشت روزگاری که بنی صدر بر اریکه قدرت می تازید و روزگاری که لباس زنانه تنها وسیله پنهان شدن و گریختن از کشور برای او شد.

ملت، بصیر و هوشیارتر از قبل هستند که بتوان با صحبتهای پوپولیستی که غالباً در راستای برانگیختن احساسات است، اقبال آنها را کسب کرد.

احمدی‌نژاد دائم می گوید که "من را تحت فشار قرار دادند ... خواستیم انجام دهیم، نگذاشتند و ..."؛ سوال اینجاست که آقای رئیس جمهور، استقبال کم رنگ مردم را چگونه توجیه می کند؟ اعتراضات شدید ملت در سخنرانی هایش را چگونه توجیه می کند؟ اگر چند دانش آموز هم با اجبار به استقبال نیایند که دیگر فضاحت می شود؟

درک واقعیت باید برای احمدی نژاد حاصل شود. دولت دهم نقاط منفی زیادی داشت. اقتصاد فلج شده امروز، حاصل افکار شخصی‌ و تصمیمات ناآگاهانه آقای رئیس جمهور است. در کوی و برزن ، در تاکسی، در اتوبوس، همه از بی رونق شدن وضعیت اقتصادی ،گرسنگی، بیکاری و ... صحبت می کنند. حذف ارز مرجع، گرانی مخفی در اجناس، عدم تعیین قیمت نهایی خودرو آنهم بعد از ماهها ضربات جبران ناپذیری را بر بدنه کشور وارد ساخته است.امروز وعده چند برابر کردن یارانه‌ها را می دهند، حال آنکه در نظارت و کنترل مرحله اول یارانه ها تنها ضعف بود که خودنمایی می کرد و این دستاورد اختلاف طبقاتی در جامعه که آن را همیشه منتسب به دولت سازندگی می نمودند، امروز از آن دولت دهم هم گشته است. گرانی‌های سرسام آور که فقیر را فقیرتر و غنی را غنی تر نموده است.

آقای رئیس جمهور این کجای عدالت و مهرورزیست که بر کوس آن می کوبید؟ تنها یک لایه نازک از تمام آن گفتمان و شعارهای دولت باقی مانده است! یک قدم در راه مصالح کشور برداشته‌ اید و هزاران حاشیه و تخریب اشخاص را بدنبال آن یدک کشیده اید؟ از آبروی هیچ کس دریغ نکرده اید و امروز نیز باز با همان صحبتهای نام آشنای سابقتان پا در میان ملت نهاده اید و همه را متهم می کنید بی آنکه اسمی بر زبان جاری سازید؟احساس نمی کنید این عدالت آمریکایی است که در پیش گرفته اید و آن را منتسب به اسلام می کنید؟

حواشی فساد در اطرافیانتان بیداد می کند، این کجای مبارزه با مفاسد است که آن را جزء خصلت ها و ویژگی های خود می دانید و دائم در کوی و برزن فریاد می زنید؟

آقای رئیس جمهور همه چیز برای اجرای قانون مهیا بود و هست، این شما بودید که یکه تازیهایتان نگذاشت کار کنید. امروز رفیقتان می‌گوید که شما فراتر از ریاست جمهوری هستید! نکند این اوهام باعث شد خود را فراتر از قانون بدانید و در مسیر خود همه چیز را حقیر نشان دهید؟ آقای رئیس جمهور قدری آهسته‌تر، دره‌ای با شیب تند را انتخاب کرده‌اید. حامیانتان روزگاری خیر و صلاحتان را می‌خواستند و توصیه‌هایی کردند که خود را در معرکه انحراف غوطه ور نسازی، ولی چه کردی و چه جوابی دادی؟ مگر نبود که مردمی که به شما رای دادند تنها برای برآورده کردن خواسته هایشان بود، چرا جواب ملت را اینگونه دادی؟ ومی دانی که اگر جواب ملت داده نشود لاجرم چیزی جزء لکه ننگ از نام و یادتان برای ملت باقی نمی ماند.

کم کم آغوش ملت برای حضورت شما بسته می شود .مراقب حرکات تند و تیز و گفتمان " غیر از من همه فاسدند" باش چرا که اگر لای پرونده دوستان و همراهانت توسط همین حامیان خویشتن دار سابقت بالا زده شود، تنها فرار است که در تصمیم شما می‌گنجد.

این صحبتها و اتهامات که  زبان رئیس جمهور شنیده می شود و مشوش کننده اذهان عموم هست، باری را بر دوش مسئولان قضایی کشور بالاخص داداستانی کشور و رئیس قوه قضائیه تحمیل می کند که در مقابل اینگونه رفتارهای ناشایست و بی اخلاقی ها، که ظاهری فریبنده دارند سکوت نکنند و اگر پرونده ای در مورد شخصی وجود دارد بر ملا شود و این جنگ روانی و بازی که با آن 8 سال کشور اداره شد را به انتها  برسانند.