به گزارشايلام بيدار به نقل ازسیروان نوین، از آغاز به کار دولت تدبیر و امید حدود سه سال می گذرد؛ مدت زمانی که علی رغم وعده های پرزرق وبرق در خصوص پسابرجام، بدون هیچ نمود عینی سپری شد. دولت یازدهم در طول قریب به 3 سال گذشته علی رغم وعده های زیاد در خصوص برجام در تحقق این وعده ها ناتوان و بی توجه بوده و تمام تمرکز خود را بر مسائل غیرتخصصی و بعضاً خارج از حوزه اختیاراتش کرده است.
هنگامي که دولت يازدهم فعاليت خود را آغاز کرد و سکان اداره کشور را در دست گرفت تمام تخم مرغ های خود را در سبد مذاکرات گذاشت و با تزریق وعده های پرطمطراق در خصوص برجام جو روانی را در جامعه ایجاد کرد؛ جوی که در همان ابتدا بسیاری از کارشناسان سیاسی در خصوص آن هشدار و دولت را از عواقب خطرناک آن برحذر داشته بودند، که در همین راستا دولت یازدهم تا پیش از حاصل شدن برجام توجه فراوانی بر روی القای جو روانی در خصوص شرایط پسابرجام کرد به صورتی که روحانی لغو تحريم ها، حل مشکلات اقتصادی، رفاه مردم و حتی در مقاطعی حتی آب خوردن مردم را نیز به حاصل شدن برجام و ارتباط با دنيای غرب مشروط کرد.
در همین رابطه دولت یازدهم که با وعده های رنگانگ تا حدودی افکار عمومی را برای پذیرش برجام آماده کرده بود در پسابرجام با مشکل اساسی در تحقق وعده هایش مواجه شده است به صورتی که به نظر می رسد این وعده ها در اولویت های دولت یازدهم جایی ندارد و اکنون که در تحقق این حجم گسترده از وعده ها قرار گرفته است به هر طریق ممکن در پی شانه خالی کردن از آن است زیرا این وعده های زیاد و غیرواقع بینانه تا حدودی غیرقابل تحقق است.
از دیگر سو دولت یازدهم علی رغم شعارها و وعده های اقتصادی در تدوین اولویت های خود دیگر مسائل را جایگزین اقتصاد کرده است به صورتی که در یک نگاه کلی می توان از دغدغه هایی اطلاع یافت که نه اقتصادی بلکه در مواردی حتی در حوزه اختیارات دولت نبوده است که می توان از دغدغه دولت در مسائل و جناح بازی های سیاسی و تلاش برای رفع حصر فتنه گران نام برد.
آن چه که مسلم است دولت روحانی برای تحقق وعده های رنگانگ خود تلاشی را در طول این سه سال نداشته است و به جای پرداختن به آن همیشه از تحریم به عنوان کلید توجیه استفاده کرده است این در حالی است که مردم همچنان منتظر تحقق وعده های دولت هستند.
آنچه مهم است مردم هستند که علی رغم وعده های دولت تاثیر برجام را بر سرسفره های خود احساس نکرده و از شرایط بد اقتصادی روز به روز متضرر می شوند بطوریکه پس از گذشت حدود سه ماه از پسا برجام عليرغم رفت و آمدهای گسترده هيئت های خارجی توافق هسته ای همچنان بر روی کاغذ باقی مانده و مردم هنوز چيزی را بر روي زمين حس نکرده اند؛ رهبر معظم انقلاب نيز همين موضوع را در ديدار با خبرگان هم فرمودند، "اکنون رفت و آمدهايی از طرف غربي‌ها انجام می شود اما اين رفت و آمدها تاکنون هيچ اثر مثبتی نداشته است و بايد در عمل مشخص شود که اين رفت و آمدها چه تأثيری دارند و گرنه صرفاً تفاهم بر روی کاغذ فايده‌ای ندارد".
سال 94 که از درخت دولت ميوه ای برای مردم فراهم نشد به نظر می رسد امسال نيز ميوه ای از درخت برجام های ۱ و ۲ برای مردم ايران حاصل نشود.
امروز مردم بايد از آقای روحانی سوال کنند چرا با توجه به صرف وقت زياد و آن همه هزينه برای مذاکرات هنوز آبی از برجام برای کشور گرم نشده است؟ چرا در سه سال گذشته گشايش و رونقی در کشور صورت نگرفت و مشکلات هنوز برطرف نشده است؟
انتهای پیام/س
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد