*حسن رشیدی::ابتدا لازم است به این سوال پاسخ دهیم کههمایش چیست؟
همایش، گردهمایی علمی است که در جهت کمک به ارتقای دانش افراد و به روز کردن علم آنان تشکیل و برگزار می گردد.
همایش ها توسط چه کسانی برگزار می گردد؟
معمولا همایش ها توسط دانشگاه ها، سازمان ها و نهادهای اداری ، انجمن های علمی ، شرکت های خصوصی و غیره برگزار می گردد.
هدف از این گردهمایی های علمی چیست؟
معمولا همایش ها با پذیرفتن مقالات علمی سعی بر آن دارند که با ایجاد حس رقابت در بین پژوهشگران به ارتقای سواد و بار علمی آنان کمک کنند. اما هدف مهمی که همایش ها در رسالت و خط مشی خود دارند کمک به دستاورد های علمی کاربردی در جهت رشد و توسعه کشور عزیزمان در تمام رشته ها و علوم می باشد. هدف دیگر همایش ها، ارتقای روحیه و اعتماد به نفس در پژوهشگران بخصوص افراد نوپا می باشد.
ویژگی همایش خوب و کمک کننده کدام است؟
یک همایش زمانی می تواند مثمرثمر باشد که ویژگیهایی از قبیل موارد ذیل داشته باشد:
1.همایش باید سخنرانان ویژه که صاحب سبک و موفقیت های ملی و بین المللی بوده اند داشته باشد تا قشر پژوهشگر که حضور می یابند انگیزه و بهره لازم را ببرند و بتوانند از تجربیات انها استفاده کنند.
2.همایش باید ساختار علمی قابل قبول و دارای رزومه بالا داشته باشد.
3.هیئت اجرایی یک همایش باید دارای تجارب بوده و اصل سلسله مراتب و سازماندهی در آن ها رعایت شده باشد.
4.همایش باید برنامه ریزی دقیق در همه آیتم ها را داشته باشد.
5. داوری همایش نباید سلیقه ای باشد
به طور مثال : دهمین کنفرانس بین المللی مدیریت استراتژیک که در سالن همایش های صدا و سیما برگزار گردید نمونه ای درست از یک همایش بود. از لحاظ میهمانان ویژه ، سازماندهی، داوری، هییت اجرایی و از همه مهمتر برنامه ریزی دقیق.
آیا هدف همایش ها در جهت ارتقای علمی مثمرثمر بوده است؟
متاسفانه باید گفت و پذیرفت که هدف اکثر همایش ها (نه تمام همایش ها) نه تنها در جهت ارتقای علمی و کمک به پژوهشگران نبوده است بلکه در جهت اهداف سودآوری، بیزنس و به دست آوردن منافع مادی بوده است.
متاسفانه در مقایسه نقاط ضعف و قوت همایش های علمی، نقاط ضعف از نقاط قوت پیشی گرفته اند شاید دلیل اصلی آن نیز سوق یافتن اهداف اصلی همایش به سمت و سوی سودآوری بوده است.
و اما سوال اینجاست که تا چه حد همایش های برگزار شده توسط مجامع علمی کشور کمک کننده بوده است؟
این سوال به طور یقین پر واضح است که پژوهش ها اکثرا در سی دی یا کتابچه مقالات در گوشه ای به فراموشی سپرده می شود و خاصیت آن زمانی است که توسط مسئولین به اجرا درآیند. متاسفانه نبود پشتوانه در جهت کاربردی کردن پژوهش ها خود جای بسی تاسف دارد.
به مثال برخی همایش ها که آنچنان مقالات را دریافت می کردند و از حرص مادیات چنان هول بودند که مقاله داستان شخصیت کارتونی را پذیرفته بودند و دریغ از اینکه یک جایی توسط یک استاد مچ گیری می شوند و در برخی خبرگزاری ها به تیتر اخبار در می آید تا معلوم شود در برخی همایش ها داوری در کار نیست.
کاش سیاست همایش ها علاوه بر مادیات این بود که حس رقابت را در بین پژوهشگران شکوفا کنند تا شاید یکی از اهداف همین همایش ها را در عمل دیده باشیم.
و در پایان پیشنهادهایی در جهت رسیدن به اهداف واقعی یک همایش:
1.همایش از کادر مجرب علمی دارای رزومه قوی و تجربه تشکیل شده باشد
2.از داوران با درجه علمی بالا استفاده شود
3.برنامه ریزان و مشاوران از توانایی بالا برخوردار باشند
4.درجهت ایجاد حس رقابت در بین پژوهشگران، پژوهش های برتر را در مجلات پژوهشی و معتبر داخلی به چاپ رسانند
5. در جهت اینکه از تمام کشور مقالات دریافت گردد، حداقل دو ماه قبل از برگزاری یک همایش، در سایت های مربوط به تبلیغ همایش درج گردد.
* مدرس دانشگاه پیام نور استان ایلام
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد