خیمه هایی که برای نابودی طبیعت برپا می شوند

مهدی کاکاخانی:اگر در گوشه و کنار خیابان های شهر ایلام گشتی بزنید خواهی دید که برخی مغازه ها در کنار عرضه اقلام همیشگی یک قلم کالای دیگر به آنها اضافه کرده اند که بسیار چشمگیر و قابل توجه است. 
هرچند به روزهای پایانی سال نزدیکتر می شویم، جنب و جوش افراد برای خريد و فروش انواع چادر در سایزهای 12 متری، 24 متری، خیمه ای و حتی انواع چیت های رنگارنگ بیشتر شده است. معامله و خرید فروش چادرهاي اقامتي حکایت از بروز یک نوع روش زندگي جديد در استان دارد كه حالا دامنه آن روز به روز گسترده تر مي شود. 
در گذشته هاي نه چندان دور تنها تعداد اندکی از مردم به دلیل عدم دسترسی به وسایل نقلیه و یا کمبود امکانات برای جلوگیری از تردد زیاد و هزینه اجاره ماشین مجبور بودند تا ایام نوروز را در میان کوه ها و دامنه دشت ها در داخل چادر گذران نمایند اما با كمال تآسف امروز مشاهده مي شود که طيف هاي مختلف و قشرهای اجتماعی ديگري كه هم از نظر مالي و هم از نظر امكانات در رفاه مي باشند به اين نوع رفتار جديد روي آورده اند. 
ماحصل حضور 20 روزه اين افراد در میان طبیعت؛ رهاسازي حجم بسیار زیادی زباله های تجدید ناپذیر در طبيعت، قلع و قمع درختان، گسترش راه های ماشین رو بین مزارع، تخريب عرصه هاي طبيعي، نابودي گونه هاي گياهي نادر و ...؛ که جز حسرت طبیعت دوستان و دوستداران محیط زیست چيزي ديگري عايدي ندارد. 
نكته تآسف برانگيز اين كه برخي از برنامه سازان صدا و سيما به هر دليلي راحت ترين كار ممكن را انتخاب مي نمايند. آنان با بردن يك دستگاه دوربين در دل طبيعت و نشان دادن مكان هاي بكر و دست نخورده با تعريف و تمجيد فراوان و فراخوان حضور مردم در آن مناطق به صورت غير مستقيم زمينه هجوم بي رويه اين افراد به جاههاي ناشناخته را فراهم مي نمايند. همين موضوع باعث شده است كه دامنه برپایی چادر و زندگي چادرنشيني ايام نوروز به مكان هاي جديدي گسترش يابد و هر سال بخش ديگري از طبيعت استان مورد هجوم اين مهمانان ناخوانده قرار گيرد. بنابراين در حوزه رسانه و اطلاع رساني مكان هاي طبيعي بايستي با حساسيت و دقت بيشتري اقدام و در روش هاي حال حاضر تجديد نظر لازم به عمل آيد. 
و اما يك پيشنهاد به اداره كل منابع طبيعي استان و سازمان هاي مسوول، بدون شك انجام كار فرهنگي لازم و ضروري است اما در كنار اين موضوع كه پديده چادرنشيني و زندگي در شرايط سخت مردمان اين ايلام روبه افزايش است، اگر تنها به برنامه هاي جزيره اي و بدون هدف فرهنگي دل خوش باشيم نتيجه اي جز خاكستر شدن درختان و نابودي محيط زيست چيز حاصل نخواهد شد. 
نيك مي دانيم كه حق مردم است كه شاد باشند، و بهتر هم مي دانيم كه نبايستي زمينه هاي تفريح و شادي مردم را محدود كرد. اما بايستي بپذيريم كه لازم و ضروري است مكان هاي برپايي اين چادرها بايد محدود شوند. ضروري است تا حد امكان جاده هاي بين مزارع را مسدود كنيم. 
يك توصيه هم به مردم خوب و طبيعت دوست استانمان؛ نبايستي به خاطر چند روز خوش بودن و تفريح زودگذر، ميراث هزارساله ابا و اجداديمان و اين لطف و مواهب خدادادي را به باد فنا بسپاريم پس بياييد به خاطر خودمان و آينده فرزندان مان در اين خصوص بيشتر حساس باشيم. 
نكته پاياني اگر از همين امروز اقدامات پيشگيرانه به عمل نيايد، اين پديده نوظهور و اين رفتار اجتماعي جديد كه علاوه بر تخريب جنگل و محيط زيست با مشكلات فراوان ديگري نيز همراه است، در ماهها و سال هاي آينده به يك چالش غير قابل حل تبديل خواهد شد و آن زمان براي برچيده نمودن اين عمل مجبور به پرداخت هزينه هاي گزافي خواهيم شد. پس آقايان مسوول بجنبيد كه فردا خيلي دير است.