به گزارش «ایلام بیدار»، شهید «شیرزاد آذری‌موخر» فرزند «کهزاد» 11 خرداد 1342 در کهگیلویه و بویراحمد دیده به جهان گشود. این شهید والامقام 18 تیرماه 1364 به فیض شهادت نائل آمد. بخش‌هایی از وصیت‌نامه شهید را به بهانه سالگرد شهادتش می‌خوانیم.
بسم الله الرحمن الرحيم
يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنوا إِن تَنصُرُوا اللَّهَ يَنصُركُم وَيُثَبِّت أَقدامَكُم
بار پروردگارا! من سرمست و با عشق به تو، حيات را به بازی می‌گيرم؛ مرگ را به اسارت در می‌آورم تا قله فلاح را فتح كنم و در اين راه با شور و شوق فراوان تلاش می‌كنم. با اينكه خود را لايق شهادت نمی‌بينم ليكن به‌عنوان وظيفه در صف سربازان اسلام و ياوران امام خمينی قرار گرفتم. احتمال می‌دهم كه به بركت اين رهروان حسينی(ع) و دعای اماممان اين نعمت الهی را در آغوش كشم.
شما ای امت مسلمان! كمبودها، مشكلات، زحمت‌ها و سختی‌ها، شما را از انقلاب جدا نسازد. به ياد داشته باشيد كه برای خدا قيام كرده‌ايد و دل‌سرد نشويد. تحمل اين سختی‌ها برای رضای خداوند بوده و ثواب اخروی دارد؛ پس تمام هستی خويش را از نظر مالی، معنوی و معادی در راه انقلاب، اسلام و ولايت‌فقيه تقديم كنيد تا پيش خدا رستگار شويد.
ای مادر عزيز! شما كه به اندازه 20 سال برای من زحمت‌های بسياری كشيديد؛ من از عهده زحمت‌های تو بر نمی‌آيم ولي همين كه شما من را بزرگ كردی و در راه خدا خونم را بخشيدی شاید در اين صورت من از عهده قدردانی زحمات شما در آيم.
مادر عزيزم! اگر شما من را دوست داريد؛ بنده یک خواهش از شما دارم و آن اين است كه خودت را اذيت نكنی. از مجلس و محفل بزرگ بر پا كردن و پوشيدن جامه سياه خودداری كنيد كه هم خدا از شما راضی است و هم بنده. مادرم و خواهران محترمم را به خدای بزرگ می‌سپارم.
برادرهای عزیزم! من از شماها می‌خواهم كه حسين‌وار زندگی كنيد و در راه خداوند بزرگ هميشه گام برداريد و هیچ‌وقت خدای بزرگ را فراموش نكنيد.
انتهای خبر/ر
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد