گروه سیاسی ايلام بيدار/فرهاد نظریان سامانی:: مرداد ماه 94 بود که در راستای رهنمودهای مقام معظم رهبری در خصوص تبیین عالمانه و کارشناسانه توافق هسته‌ای نشستی برای تبیین برجام و بررسی الزامات پیش‌رو با حضور رئیس شورا، وزیر امور خارجه، معاونانش و جمعی از اساتید حقوق بین‌الملل عمومی و روابط بین‌الملل در دانشگاه علامه طباطبایی برگزار شد.
در این نشست سوالات زیادی از سوی کارشناسان مطرح و از سوی وزیر خارجه و معاونانش پاسخ داده می‌شد. یکی از مهمترین سوالات که دغدغه بسیاری از دلسوزان انقلاب هم بود مربوط به سوال آقای دکتر فواد ایزدی بود که خیلی شفاف از محضر وزیر محترم خارجه پرسیدند که چه تضمینی به رعایت و اجرای مفاد برجام از سوی دولت بعدی در آمریکا وجود دارد و اصولاً آیا این موضوع و التزام دولت بعدی برای نادیده نگرفتن برجام ، لحاظ شده است یا خیر؟ چرا که زمانی دولت در آمریکا تغییر می کند که ما تمام تعهداتمان را به نحو احسن انجام داده ایم و حال نوبت امریکاست که تعهداتش را اجرا کند.؟
در پاسخ به این سوال آقای ظریف از تئوری های بین الملل یاد میکند و صراحتاً و با اعتماد به نفس و اطمینان خاطر می‌گوید که "مبنای مقبولیتی" بین المللِ این توافق نامه، هیچگاه نخواهد گذاشت که آمریکا بخواهد نسبت به برجام خدشه و یا کارشکنی کند و اگر با امضأ رئیس جمهور بعدی آمریکا، برجام لغو شود و تحریم جدید اعمال شود، پس از آن هیچ کسی در بین الملل پیدا نخواهد شد که از وی تبعیت کند، چرا که مبنای مقبولیتی برجام اجازه چنین کاری را نمی دهد.
امروز پس از گذشت تقریبا دوسال از این نشست، وقتی صحبت ها و مواضع آقای ظریف را دنبال می کنم، به یک چرخش گفتمانی و رفتاری می رسم که کاملاً متضاد با سخنانیست که در اوایل انعقاد برجام،ااز ایشان و همکارانش می دیدیم. امروز آقای ظریف بسیار دلواپس‌تر از دلواپسان شده است ولی چه فایده که بسیار دیرهنگام است.
امروز وقتی زمان نشان داده است که امریکا پایبند به برجام نیست و هر کشوری در جهان بین اللمل بخواهد کوچکترین حرکت با موضوعیت ایران انجام دهد باید حتما از کانال مجوزی امریکا تردد کند و حتی بزرگترین هلدینگ‌ها و شرکت‌های فراملیتی هم با اجازه امریکا می‌توانند به قصد بستن قرارداد به ایران سفرکنند که نمونه عینی آن توتال است که مسئولین خودمان به صراحت گفتند که قطعاً توتال با امریکا برای آمدن به ایران مشورت کرده است و حتی پس از بستن قرارداد با ایران، توتال اعلام میدارد که اگر تحریمی اعمال شود، ناچاراً از آن تحریم تبعیت میکند، یعنی اینکه آمریکا، امریکاست و نمی توان آن را با چند تئوری بین الملل تحلیل کرد و گفت آمریکا، اروپاست یا یک کشور دیگر است.
مشکل اساسی نیروههای انقلاب با مذاکرات هسته ای و تمام دلواپسی های آنها در موضوع برجام، این بود که چرا اینقدر ساده انگارانه به آمریکا نگریسته می شود و چرا تعاریف تیم مذاکره کننده از مفهوم آمریکا، بویی از خصم نمیدهد و جلوه دیگری از آن را مفهوم شناسی کرده اند که هیچگاه در ادبیات انقلاب دیده نشده است.
خوی استکباری آمریکا در وجدان تمام مسئولین آمریکایی وجود دارد و سیاه و سفید، جمهوری خواه و دموکرات نمی شناسد و متاسفانه این موضوع علی رغم تاکیدات فراوان، همیشه به سخره گرفته می شد و طوری رفتار می شد که انگار هیچ کس جزء تیم مذاکره کننده، سواد روابط بین الملل ندارد.
امروز ما در عرصه اجرای تعهدات برجام از سوی آمریکا و سایر کشورها دچار یک دریوزگی پنهان شده ایم. کم کم پس از عدم رفع بسیاری از تحریم ها که وعده آن به صراحت از سوی رئیس جمهور و تیم مذاکره کننده به سمع و نظر ملت شریف و صبور ایران رسید و همچنین اذعان "جریان‌ساز" رئیس بانک مرکزی که "تقریبلاً هیچ چیزی در موضوع برجام اتفاق نیفتاده است"، فشارهای ایمیلی و توئیتری افزون گشت و این هم دیگر جواب نداده است و حالا تمام زحمات تیم هسته ای در حال به باد رفتن است و امروز این گله‌مندی از آمریکا از زبان تیم مذاکره کننده شنیده می شود و آقای ظریف عیناً سخنانی را به زبان جاری می سازد و مواضعی را اتخاذ می کند که پیش‌تر مورد تمسخر و حتی عصبانیت وی و معاونانش قرار می‌گرفت.
این روزها را وقتی دنبال می‌کنیم، فقط یک موضوع دلمان را امیدوار نگه داشته است و آن پیش بینی‌های راهبردی و خلل ناپذیر رهبر فرزانه انقلاب است که این چنین هوشمندانه زمان و آینده را ترسیم می‌کنند. ایشان در تاریخ 11/5/95 پیرامون این بدعهدی‌های امریکا این چنین می فرمایند: «این تجربه [برجام] به ما نشان داد که ما در هیچ مسئله‌ای نمیتوانیم [با آمریکا] مثل یک طرف مورد اعتماد بنشینیم صحبت کنیم. انسان گاهی با دشمن هم حرف میزند امّا دشمنی که به حرف خودش پایبند باشد و انسان بتواند اعتماد کند که او به هر دلیلی زیر قول خود و زیر تعهّدات خود نخواهد زد. با این دشمن میشود حرف هم زد، بله؛ امّا وقتی ثابت شد که دشمن، دشمن نابکار است، دشمنی است که در عمل، از نقض عهد هیچ ابائی ندارد و نقض عهد میکند، بعد هم وقتی میگوییم آقا چرا [نقض عهد] کردی، باز لبخند میزند، باز زبان چرب و نرم را باز میکند و یک جوری توجیه میکند، با این [دشمن] نمیشود وارد مذاکره شد. اینکه بنده سالها است دائم تکرار میکنم که با آمریکا مذاکره نمیکنیم علّتش این است. این نشان‌دهنده‌ی این است که [مشکلات] ما در این مسئله، در مسائل مربوط به منطقه، در مسائل گوناگونی که داریم، در مشکلاتی که با آمریکا و امثال آمریکا داریم، با مذاکره حل نمیشود؛ ما یک راهی باید خودمان انتخاب بکنیم، آن راهمان را برویم؛ بگذارید دشمن دنبال شما بدود، بگذارید دشمن دنبال شما بدود. مسئولین سیاسی و دیپلماسی ما صریحاً میگویند که آمریکایی‌ها میخواهند همه چیز را بگیرند، [امّا] هیچ‌چیز ندهند! [اگر] یک قدم شما عقب رفتی، یک قدم جلو می‌آیند. اینکه ما مدام میگوییم مذاکره نمیکنیم، [ولی] بعضی‌ها میگویند آقا مذاکره که اشکالی ندارد، اشکال مذاکره این است: شما را از راه صحیح خودت منحرف میکند، امتیاز را از شما میگیرد -وقتی مذاکره کردید یعنی یک امتیازی بدهید، یک امتیاز بگیرید دیگر؛ معنای مذاکره این است دیگر؛ مذاکره، نشستن و گعده کردن و حرف زدن و گفت و شنود و خنده و شوخی که نیست، مذاکره یعنی یک چیزی بده، یک چیزی بگیر- و آنچه را باید بدهی از شما میگیرد، [امّا] آنچه را باید بدهد، به شما نمیدهد؛ زورگویی میکند؛ خب مستکبر یعنی همین، استکبار جهانی یعنی همین، یعنی زورگویی‌کردن، خودش را برتر دانستن، پایبند به حرف خود نبودن، خود را متعهّد ندانستن؛ این معنای استکبار است، وعده‌هایش را تخلّف میکند.»
انتهای پیام/ی
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد