*حامد نوری نژاد::شهرداری نهادی است اجرایی که خط مشی سیاسی و اجرایی آن در فراهم نمودن و ایجاد فضاهایی پاسخگو در زمینه های مختلف شهری است که فرهنگ سازی و تامین فضای آسایشی و آرامشی عمومی برای شهروندان از دیگر وظایف آن می باشد . شهردار نیز مدیریت شهر را در چهارچوب کلی مذکور بر عهده دارد.
آنچه مسلم است پاسخگویی به نیاز های ساکنان و مشکلات آنها و برآورده نمودن خواسته های ساکنان، لازمه ی توجیه و برخورد مردم وارانه از سوی این دستگاه اجرایی است که بیشتر متوجه شهرداران است.
شهرداران می بایست از همه ی نظریات و ایده های راسیونالیسمی یا منطقی تمام اقشار به خصوص متخصصین و دانش پژوهان در تصمیم گیری های شهری در انواع مداخلات شهری استفاده نمایند و خود را به عنوان یک پل بین ساکنان و دستگاه های مرتبط با شهر در نظر داشته باشند تا نقش اساسی دیگر دستگاه ها پررنگ تر شود.
این موضوع موجب خواهد شد جامعه ی مهندسین که هرچند در سلیقه ها ، متضاد با هم هستند می تواند باعث مسولیت پذیری بیشتر آنها شود از طرفی سازمان نظام مهندسی و ساختمان که بیشترین تاثیر را در زمینه ی نمای ساختمان و بلند مرتبه سازی را دارد که امروزه بسیار ناهماهنگ با شهرداری می باشد و این لازمه ی شهرداران است که تعاملی ژرف را با این سازمان غیر دولتی داشته باشد اما حقیقتا چه شهرداران و چه سازمان نظام مهندسی و همچنین اداره کل راه و شهرسازی هرکدام ساز و کار جداگانه ای را در پیش گرفته اند و مانند تافته هایی جدابافته عمل می کنند.
شهرداری به خصوص شهرداران در مسائل شهری و بیشتر معظلات مورد نقد قرار می گیرند این در حالی است نقد اساسی از ساکنان بایستی صورت گیرد سپس به شهرداران و دستگاه هایی تاثیر گذاری مانند نظام مهندسی و راه و شهرسازی.
بنابراین آنچه که شهرداران و شهرداری به عنوان خط مقدم نقد یک جانبه با تاکید بر تنها مسئول مشکلات شهری قرار داده است عدم رابط بودن شهرداران به عنوان شهروند محور بودن آنهابا دیگر دستگاهها و نهاد های مرتبط با شهر است که بر شهردار معطوف می باشد و تا شهردار با پشتوانه ی اعضای شورای اسلامی شهر و به خصوص ساکنان و ارتباطات کاری در رابط بودنش با این دستگاه ها برای حل اساسی مشکلات اصلی شهر صورت نگیرد متاسفانه شاهد تغییرات مناسبی در تمام زمینه های معماری و شهرسازی نخواهیم بود.
*کارشناس معماری و کارشناس ارشد مرمت معماری و شهری،پژوهشگر و مدرس دانشگاه