قرار نبود بازهم اخلاق قرباني شود...!

مهدی کاکاخانی::اخلاق، الگوي رفتار ارتباطي درون شخصي و برون شخصي، به معني مسئوليت من در قبال خودم و مسئوليت در قبال دوستان است. البته بنيان آن‌درون شخصي است، اگر ياد بگيريم با خودمان صادق باشيم و به خودمان احترام بگذاريم، با ديگران هم صادق خواهيم بود و احترام خواهيم گذاشت.
بيان اين موضوع بدان جهت است كه در سنوات گذشته رواج برخي بي اخلاقي ها در سطج جامعه چنان پررنگ گشته بود كه زماني آقاي دكتر روحاني شعار اخلاق گرايي و ضرورت حفظ شان و كرامت افراد جامعه را مطرح نمود، بخش عظيمي از جامعه ما واكنش هاي مثبتي از خود نشان داده و دل به اميد يافتن گمشده خويش بستند. 
از آنجايي كه با تغيير دولت ها، تغييرات نيز به رده هاي پايين و نهايتاً در سطح سازمان هاي استاني سرايت مي كند، اين امر نه تنها معايبي ندارد بلكه به نوعي باعث ايجاد انگيزه در پرسنل و چرخش نخبگان در سازمان براي كيفيت بخشي ارائه خدمات بهتر به مردم به دنبال دارد. اما زماني كه اين اقدامات براساس تدبير و انديشه اي درست صورت نگيرد؛ بازخورد و نتيجه آن معكوس و بعضاً براي آن سازمان ويرانگر و پرهزينه مي باشد. 
به عنوان نمونه در ابتداي هفته جاري شبانه تعدادي از معاونين شركت بازرگاني غله كشور كه متأسفانه سردسته آنها نيز نيروي بومي استان بوده، به ايلام عزيمت و در همان ابتداي صبح هنگامي كه مدير غله ايلام (حمزه منصوري) در حين مآموريت شهرستان دره شهر بوده فراخوان و در سكوت خبري حكم عزل ايشان ابلاغ و شخص ديگري را به عنوان مدير جديد معرفي مي نمايند. 
ما در اين كلام نه قصد دفاع از عملكرد آقاي منصوري مدير سابق داريم و نه از انتصاب آقاي سليماني پور مدير جديد ناراحتيم. همچنين نمي خواهيم بدانيم كه دلايل اين كار چه بوده و انگيزه اين افراد از اين رفتار چه مي باشد؛ ضمن اين كه به خوبي آگاهيم پشت اين قضايا و جريانات رخ داده چه بوده و نقشه چه كساني باعث به وجود آمدن اين اقدام شده است؛ اما آنچه از همه مهمتر دغدغه و نگراني ذهني ما را تشكيل مي دهد، خطر رواج اين گونه رفتارهاي غير حرفه اي و غير اخلاقي در سطح ادارات و سازمان هاي ما مي باشد. 
ضروري است بزرگان استان و تصميم گيران و تصميم سازان از بروز و ظهور اين گونه رفتارها جلوگيري نمايند. 
به نظر مي رسد اگر مسوولين محترم شركت بازرگاني غله كشور براساس معيارهاي سازماني و رعايت اخلاق حرفه اي رفتار مي كردند، حال اين سوال پيش نمي آيد كه آيا نمي شود جهت فراهم نمودن شرايط ايده آل براي يك يا چند نفر بدون خراب كردن شرايط نفري ديگر اقدام نمود..؟! و ختم كلام و سوال مهم ديگر اين كه آيا بازهم قرار است اخلاق قرباني شود...؟!