در ابتدای طرح این موضوع تحلیل های کثیری را از سوی شخصیتها و مجلات بین المللی شاهد بودیم؛
در این راستا روزنامه 'نیویورک تایمز' در یادداشتی نوشت: تصویب طرح عضویت فلسطین در سازمان ملل، ضربه‌ای سیاسی برای آمریکا است در ادمه این یادداشت از نگرانی امریکا در این زمینه بحث نمود و بیان داشت: چیزی که آمریکا را نگران می‌کند اقدام احتمالی فلسطین برای پیوستن به 'دادگاه جنایی بین‌المللی' و شکایت علیه اسرائیل است.
همچنین'شلی یسیموویچ'، رئیس حزب کار رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای، با انتقاد از عملکرد نخست‌وزیر و وزیر خارجه این رژیم تاکید کرد: به رسمیت شناخته شدن فلسطین از سوی سازمان ملل 'یک شکست شر‌م‌آور سیاسی برای اسرائیل' است.'زهاوه گلعان'، رئیس حزب 'مرتز' رژیم صهیونیستی(مخالف دولت) نیز در بیانیه‌ای، ضمن حمایت از رسمیت فلسطین در سازمان ملل تاکید کرد؛ اقدام سازمان ملل به منزله 'زدن سیلی بر صورت بنیامین نتانیاهو' است.
پس از وجود چنین تحلیل‌هایی از این موضوع، هشدارها و تهدیدهای جامعه غرب و صهیونیست‌ها آغاز گردید که فشارهای شدیدی را از سوی ملل مختلف بر دولت خودگردان فلسطین و حتی سازمان ملل وارد آورد تا از بیان آن در جامعه بین المللی و آوردن رای در سازمان ملل جلوگیری شود.
به نقل از خبرگزاری فرانسه نمایندگان جمهوری‌خواه کنگره آمریکا با ارائه طرحی به این کنگره، خواستار 'توقف کمک مالی ایالات متحده به سازمان ملل' در صورت 'به رسمیت شناخته شدن فلسطین به عنوان عضو ناظر' در این سازمان شدند.
پایگاه خبری آژانس جهانی یهود پرده از ارسال بیانیه ای مختلف از سوی که'سوزان رایس'، نماینده آمریکا در سازمان ملل و چند سناتور آمریکایی جهت هشدار به محمود عباس، رییس تشکیلات خودگردان در مورد تلاش برای عضویت فلسطین در سازمان ملل، برداشت.
از سویی روزنامه صهیونیستی 'هاآرتص' نیز نوشت: هیلاری کلینتون در جریان سفر اخیر خود به اسرائیل، به بنیامین نتانیاهو درباره هرگونه اقدام 'جبران ناپذیر و غیرعقلانی' تل‌آویو علیه تلاش فلسطین برای عضویت در سازمان ملل هشدار داد.
مجلس سنای آمریکا نیز در بیانیه‌ای، ضمن هشدار به تشکیلات خودگردان فلسطین درباره 'سوءاستفاده' از عضویت این کشور در سازمان ملل علیه رژیم صهیونیستی، اعلام کرد؛ در صورت اقدام فلسطین علیه تل‌آویو، واشنگتن کمک‌های مالی به این تشکیلات را قطع خواهد کرد.
ولی پس از همه این هشدارها و تهدیدات، سرانجام طرح ارتقای وضعیت فلسطین به 'کشور ناظر غیر عضو سازمان ملل' در مجمع عمومی این سازمان با 138 رای موافق، 9 رای مخالف و 41 رای ممتنع به تصویب رسیدکه تنها آمریکا، رژیم صهیونیستی، کانادا و جمهوری چک از مخالفان بودند.
همزمان با تصویب این طرح روزنامه صهیونیستی 'هاآرتص' به نقل از یک مقام ارشد رژیم صهیونیستی نوشت؛ تلاش آمریکا و اسرائیل برای تغییر در برخی از بندهای قطعنامه پیشنهادی تشکیلات خودگردان به سازمان ملل برای پذیرش عضویت فلسطین در این سازمان، شکست خورده است.
جنبش حماس نیز از این مورد دفاع نموده است به طوری که'اسماعیل هنیه'، نخست‌وزیر دولت حماس با حمایت از تصویب عضویت فلسطین در سازمان ملل، این موضوع را یک 'دستاورد ملی' برای فلسطین توصیف کرد.
شبکه روسی 'راشاتودی' در تحلیلی نوشت: تصمیم اعضای سازمان ملل مبنی بر پذیرش عضویت فلسطین در این سازمان، ضربه‌ای به آمریکا و اسرائیل بود که به شدت با این تصمیم مخالفت می‌کردند و آن را غیرسازنده می‌خواندند.
در پی این قضیه مجمع عمومی سازمان ملل در بیانیه ای غیرالزام آور خواستار خروج رژیم صهیونیستی از بلندی‌های اشغالی جولان و عقب‌نشینی تل‌آویو از مواضع خود در قبال 'تشکیل کشور اسرائیلی به پایتختی قدس' شد.
عضو ناظر شدن، مقاومت را مسامح کار می کند
شاید موردی که کمتر به آن پرداخته شده است، متضرر شدن فلسطین از این طرح است. طبق نظر برخی از کارشناسان با واکاوی پشت پرده این طرح، دلایلی اثبات می گردد که اشاره صریح به غیرواقعی بودن موارد مثبت این طرح دارد.
در میان گروهها و جنبش هایی که در فلسطین فعالیت می نمایند، شاید نظر جنبش جهاد اسلامی در مورد مخالفت با این طرح معقولانه تر به نظر برسد و توجیه کاملی باشد که بوسیله آن بتوان ضررهای این طرح را برای فلسطین بر شماریم:
خضر حبیب عضو ارشد جنبش جهاد اسلامی فلسطین یکی از منتقدین این طرح می‌باشد که دلایل مخالفت این جنبش با این طرح را بیان می دارد. ایشان با اشاره به اینکه رفتن محمد عباس به سازمان ملل از اجماع مللی برخوردار نبوده و یک تصمیم یکجانبه است به علل مخالفت جنبش با این طرح می پردازد که می توان مهمتریم علل را در موارد زیر خلاصه نمود:
1- محدود نمودن سرزمین فلسطین در مناطق کرانه باختری رود اردن و باریکه غزه
محدوده فلسطین از بحر تا نهر است. و هیچ كسی در هر سمتی كه باشد، حق چشم پوشی از ذره ای از خاك فلسطین را ندارد. محمود عباس با این اقدام خود عملاً از فلسطینی‌های ساکن یافا، حیفا، عکا، رمله، صفد و دیگر شهرها و روستاها که رژیم اشغالگر صهیونیستی با قتل عام زنان و کودکان و تخریب چشم پوشی کرده است
2- به رسمیت شناخته شدن رژیم اشغالگر صهیونیستی
این اقدام محمود عباس در راستای عملی نمودن طرح"تشکیل دو کشور فلسطین و. اسرائیل" است. پیشنهاد تشكیل دو كشور فلسطین و اسرائیل، به معنای اعطای 80 درصد از خاك فلسطین به رژیم صهیونیستی؛ و تنها 20 درصد به فلسطینی ها است. چنین اقدامی به معنای به رسمیت شناختن رژیم اشغالگر صهیونیستی است. این رژیم باید با ادامۀ مقاومت، از سرزمین فلسطین ریشه كن شود.
با وجود این ضررهای بزرگ، که به نظر می رسد از بین رفتن کل فعالیت گروههای مقاومت در فلسطین را ازگذشته تا حال، دربرگیرد و به طور کلی خط قرمز مقاومت باشد؛ شاید شبههای در ذهن بوجود آید که علت مخالفت آمریکا و صهیونیست‌ها از این طرح چیست؟
در جواب این طور می توان بیان داشت که علاوه بر جنبه های منفی این طرح برای فلسطین می‌توان نگاهی مثبت نیز بدان روا داشت و آن این است که عضو ناظر بودن فلسطین امتیازهایی را در سطح بین الملل برای این کشور به ارمغان می‌آورد. یکی از این موارد، تظلم‌خواهی قانونی ملت فلسطین از دست صهیونیست‌های اشغالگر است. احتمال اینکه فلسطین در آینده به 'دادگاه جنایی بین‌المللی'بپیوندد زیاد است. لذا این خطر بزرگی برای اسرائیل و لابی‌های صهیونیستیی در آمریکاست و این را می توان یکی از دلایل مخالفت امریکا و صهیونیست از این طرح به حساب آورد.
در هر صورت صیانت از آرمان‌های فلسطین در الویت اول نسبت به تصویب این طرح، اهمیت دارد چرا که با عملی شدن این طرح می تواند مقاومت را در فلسطین به سمت تسامح و محافظه‌کاری پیش ببرد. لذا این اقدام محمود عباس فرصت بیشتری را برای صهیونیست‌ها فراهم می‌آورد و شاید بتوان این طرح را یک طرح از پیش تعیین شده آمریکایی-صهیونیستی تلقی کرد.