به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، به نقل از خواندنی‌ها، گودین تپه یکی از مهم‌ترین و ارزشمندترین سایت‌های باستان‌شناسی ایران است که در شهرستان کنگاور در استان کرمانشاه قرار دارد. این سایت باستانی از اهمیت زیادی برخوردار است؛ زیرا در آن، آثاری از چندین دوره تاریخی و فرهنگی مختلف، از جمله دوره‌های پیش از تاریخ و مادها، کشف شده است. گودین تپه با تاریخ طولانی و موقعیت جغرافیایی خاص خود، نمایانگر ارتباطات فرهنگی و تجاری بین ایران باستان و سایر مناطق از جمله میان‌رودان و آسیای میانه است.
موقعیت جغرافیایی و کشف گودین تپه
گودین تپه در ساحل جنوبی شاخه شمال شرقی رود گاماسیاب، در شمال دره کنگاور و در نزدیکی روستای گودین قرار دارد. این تپه باستانی در سال ۱۹۶۱ میلادی کشف شد و سپس در سال‌های ۱۹۶۵ و دهه ۷۰ میلادی تحت کاوش‌های باستان‌شناسی توسط هیئتی تحقیقاتی به سرپرستی کایلر یانگ، باستان‌شناس آمریکایی، قرار گرفت.
گودین تپه نه تنها از لحاظ تاریخی اهمیت دارد، بلکه به دلیل موقعیت جغرافیایی خود که در مسیر تجارت سنگ‌های لاجورد بین بدخشان افغانستان و دشت‌های میان‌رودان قرار دارد، اهمیت اقتصادی و تجاری ویژه‌ای نیز دارد. این موقعیت جغرافیایی موجب شده که گودین تپه به عنوان یک کانون تبادل فرهنگی و تجاری در دوران باستان شناخته شود.
دوره‌های تاریخی گودین تپه
گودین تپه به طور کلی در هفت دوره تاریخی مختلف از هزاره ششم پیش از میلاد تا دوره مادها طبقه‌بندی شده است. این دوره‌ها شامل مراحل مختلفی از زندگی انسان‌های اولیه در این منطقه، از جمله ساخت و توسعه معماری، سفالگری، کشاورزی، و تجارت هستند.
گودین تپه در دوران پیش از تاریخ، به ویژه در هزاره ششم پیش از میلاد، شاهد نخستین نشانه‌های استقرار انسان‌ها بوده است. در این دوره، مردم این منطقه خانه‌های خود را با روش چینه‌سازی (خاک و گل) می‌ساختند و سفال‌هایی دست‌ساز تولید می‌کردند. این سفال‌ها به دو نوع تقسیم می‌شوند: سفال‌های خشن که در دمای پایین پخته شده و ناخالصی‌های زیادی دارند، و سفال‌های ظریف که در دمای مناسب پخته شده و یکدست هستند.
در این دوره، گودین تپه شاهد گسترش سفالگری و بهبود تکنیک‌های تولید وسایل روزمره بود. دوره مفرغ گودین تپه مشابه دوره مفرغ یانیک تپه است که در آن، وسایل سفالی به‌ویژه در زمینه‌های مختلف زندگی اجتماعی و اقتصادی تولید می‌شدند.
در این دوره، گودین تپه شاهد پیشرفت‌های چشمگیری در صنعت فلزات و ساخت ابزارهای آهنی بود. این دوره همچنین با توسعه و گسترش کشاورزی و دامپروری در این منطقه همراه بود.
دوره مادها در گودین تپه از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. در طبقه ۲ گودین تپه، یک دژ نظامی مربوط به دوره مادها کشف شده است که احتمالاً متعلق به یکی از حاکمان محلی ماد بوده است. این دژ بر روی قلعه‌ای قدیمی که متعلق به هزاره سوم پیش از میلاد بوده، ساخته شده است. دژ مادی بر روی خرابه‌های قلعه قدیمی ساخته شده و دارای دیوارهایی از خشت و برج‌های دیدبانی است. درون دژ، اتاق‌های مختلفی از جمله آشپزخانه، آخور، تالار ستون‌دار و واحدهای معماری دیگر به دست آمده است. این دژ یکی از نخستین نمونه‌های معماری نظامی در دوران مادها به شمار می‌آید و نمونه‌ای از دژهای مشابه در آن دوره است.
اهمیت معماری گودین تپه
اگرچه در گودین تپه آثار معماری مشخصی یافت نشده است، اما آنچه که از کاوش‌های باستان‌شناسی مشخص شده، نشان می‌دهد که مردم این منطقه در دوران‌های مختلف از روش‌های متنوعی در ساخت خانه‌ها و بناهای خود استفاده می‌کردند. یکی از ویژگی‌های برجسته گودین تپه، استفاده از دیوارهای چینه‌ای در ساخت بناها است. همچنین سفالگری این دوره‌ها، به‌ویژه سفال‌های ظریف که در دمای مناسب پخته می‌شدند، نشان‌دهنده دقت و مهارت بالای ساکنان گودین تپه در زمینه تولید صنایع‌دستی است.
کشفیات باستان‌شناسی
کاوش‌های باستان‌شناسی در گودین تپه به کشف تعداد زیادی آثار مهم از جمله سفال‌ها، ابزارهای سنگی، اشیای فلزی و بناهای معماری انجامیده است. در دوران مادها، دژ نظامی کشف شده در طبقه ۲ گودین تپه که بر روی یک قلعه قدیمی ساخته شده، شامل مجموعه‌ای از اتاق‌ها و برج‌ها است که نشان‌دهنده مهارت‌های معماری پیشرفته و استفاده از مواد مختلف در ساخت و ساز است. همچنین در این دژ، تالار ستون‌دار و آتش‌دان‌های خشتی کشف شده که این ویژگی‌ها در معماری ایرانی در دوران‌های بعدی تأثیر زیادی گذاشت.
انتهای خبر/ر