حسین ندیمی در گفتگو با خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار» در یک مصاحبه عمیق و جامع درباره چالشها و فرصتهای ناشی از سالمندی جمعیت در کشور گفت: روند فزاینده سالمندی جمعیت در ایران نگرانکننده است و این پدیده نیازمند توجه ویژه و برنامهریزیهای جامع است.
ندیمی گفت: سالمندی جمعیت یکی از بزرگترین چالشهای اجتماعی و اقتصادی کشور در دهههای آینده خواهد بود. بر اساس آمارها، پیشبینی میشود که تا سال ۲۰۵۰، حدود ۳۰ درصد از جمعیت کشور را افراد بالای ۶۵ سال تشکیل دهند. این تغییر ساختاری در جمعیت نه تنها بر خدمات اجتماعی و بهداشتی تأثیر میگذارد، بلکه بر بازار کار، نظام اقتصادی و حتی سیاستهای اجتماعی نیز اثرگذار خواهد بود.
کارشناس مسائل اجتماعی به اهمیت ایجاد زیرساختهای مناسب برای سالمندان اشاره کرد و افزود: باید امکانات و خدماتی را فراهم کنیم که زندگی سالمندان را تسهیل کند. این شامل مسکن مناسب، خدمات بهداشتی و درمانی، و همچنین برنامههای فرهنگی و اجتماعی برای افزایش مشارکت آنها در جامعه است. به عنوان مثال، ایجاد فضاهای عمومی مناسب، مراکز تفریحی و ورزشی ویژه سالمندان، و ارائه خدمات مشاورهای میتواند به بهبود کیفیت زندگی آنها کمک کند.
ندیمی همچنین به تغییرات فرهنگی و اجتماعی ناشی از سالمندی جمعیت اشاره کرد و گفت: ما باید به تغییرات در خانوادهها و روابط اجتماعی توجه کنیم. با کاهش تعداد افراد در خانوادهها، نقش و جایگاه سالمندان نیز ممکن است تغییر کند. این موضوع به ویژه در جوامع شهری مشهود است، جایی که جوانان به دلیل مشغلههای کاری قادر به ارائه حمایتهای لازم به سالمندان نیستند؛ بنابراین باید راهکارهایی برای حفظ ارتباطات اجتماعی سالمندان ایجاد کنیم.
وی در ادامه به ضرورت آموزش خانوادهها در زمینه مراقبت از سالمندان پرداخت و گفت: آموزش خانوادهها در خصوص نیازها و چالشهای سالمندان بسیار مهم است. آنها باید با شیوههای صحیح مراقبت از سالمند آشنا شوند و درک کنند که سالمندان نیز نیاز به احترام و توجه دارند.
ندیمی همچنین به نقش فناوری در بهبود زندگی سالمندان اشاره کرد و گفت: فناوری میتواند به ما کمک کند تا خدمات بهتری به سالمندان ارائه دهیم. استفاده از اپلیکیشنها و فناوریهای نوین برای نظارت بر سلامت، ارتباط با پزشکان و حتی ارتباط با اعضای خانواده میتواند به کاهش تنهایی سالمندان کمک کند.
او در پایان تأکید کرد: مدیریت سالمندی جمعیت نیازمند همکاری بین بخشهای مختلف دولت، جامعه مدنی و خانوادهها است. اگر به این موضوع به طور جدی پرداخته نشود، عواقب آن میتواند بر کیفیت زندگی تمام افراد جامعه تأثیر بگذارد. باید به این نکته توجه کنیم که سالمندان، بخشی از سرمایه اجتماعی ما هستند و لازم است تا از تجربه و دانش آنها بهرهبرداری کنیم.
انتهای خبر/ر