قدس و فلسطین از منظر حضرت امام خمینی (قدس سره) با چند ویژگی اساسی شناخته می‌شود و این اختصاص به قدس و فلسطین دارد. از نگاه نافذ امام راحل، قدس کلید حل همه مشکلات سیاسی، امنیتی و فرهنگی بشریت است چرا که با قدس می‌توان یک جبهه بزرگی با حضور همه کسانی که در دنیا حقوقشان توسط جبهه استکبار ضایع شده تشکیل داد و طرح‌های شیطانی را با حضور آنان خنثی کرد.
از نظر حضرت امام، قدس یک عامل «همبسته ساز» است یعنی می‌تواند اجزاء مختلف را در کنار هم قرار داد، و معنای جدیدی از آن به وجود آورد. از این رو می‌فرمودند «روز قدس که آخرین روزهای شهر‌الله اعظم است، سزاوار است که مسلمانان جهان از قید اسارت و بردگی شیطان بزرگ و ابر‌قدرت‌ها رها شده و به قدمت لایزال الله بپیوندند. در ارتباط با این موضوع می‌توان گفت قدس از آنجا که مهمترین و شاید تنها نقطه جغرافیایی و سمبلیک مشترک مورد علاقه پیروان و رهبران همه ادیان الهی شامل اسلام، مسیحیت و یهودیت است می‌تواند ظرفیت موحدین را مجتمع کرده و پای کار بیاورد. از سوی دیگر از آنجا که اشغال یک سرزمین و سپس محو و انکار مردم آن سرزمین در دنیا یک پدیده بی‌سابقه است می‌تواند همه اجزاء بشر فارغ از اینکه دیندار باشند یا نباشند را پای کار بیاورد. از این رو، قدس مهمترین نقطه‌ای است که بشر را در یک جهت واحد و روی در روی استکبار قرار می‌دهد. از این رو امام دایره دفاع از قدس را از دایره مسلمین فراتر برده و فرمودند: «روز قدس روزی است که باید مستضعفین مجهز شوند و دماغ مستکبرین را به خاک بمالند.»
روز قدس روزی «جهت‌دهنده» به حرکت امت اسلامی هم هست. حرکت علیه فساد، تبعیض و ستمگری در میان هر ملت و کشور پذیرفته شده است و از این رو ما همواره در کشورهای مختلف شاهد اقدامات مختلف گروه‌های بزرگی از مردم علیه فساد و ظلم هستیم اما در عین حال مشاهده می‌کنیم که اعتراض علیه فساد و ظلم نوعا با نتیجه مطلوبی همراه نمی‌شود. همین روزها در جهان عرب ما شاهد قیام‌های ضدظلم هستیم و در عین حال می‌بینیم علی‌رغم آنکه ملت‌ها برای رسیدن به هدف، آماده انواع فداکاری هستند و سینه‌های خود را سپر کرده‌اند ولی نتیجه مناسبی گرفته نمی‌شود و آینده این قیام‌ها هم در هاله‌ای از ابهام قرار می‌گیرد.
از منظر امام راحل، راه به ثمر نشستن قیام‌ها توجه به قدس و فلسطین است. چرا؟ بدون فلسطین و قدس، قیام‌ها و خیزش‌های ضد فساد ضد ظلم توسط جریان صهیونیستی آمریکایی به محاصره در آمده و به زودی دچار انحراف در مسیر اصلی می‌شود و از این رو راه علاج از نظر امام این است که در مبارزه در درجه اول باید راس جهان استکباری و زائده نامشروع آنان در منطقه یعنی رژیم صهیونیستی را نشانه رفت بعد به سراغ فساد‌ها و ظلم‌های دیگر در جهان اسلام رفت و لذا امام راحل به ملت‌ها می‌فرمودند: «تکلیف ملت‌ها در آستانه روز قدس آن است که در اجتماعات خود از دولت‌های خویش به طور جدی بخواهند که در مقابل آمریکا و اسرائیل به مقابله برخیزند.»
روز قدس «مبداء بیداری» است. از منظر امام، بیداری امت‌ها و بخصوص ملت‌های مسلمان از به حرکت درآمدن برای آزادی فلسطین و قدس آغاز می‌شود. در جهان اسلام اختلافات زیادی وجود دارد. بعضی از این اختلافات آنچنان عمیق و مزمن است که عملاً امکان حل و فصل آن وجود ندارد. شیعیان و اهل سنت صدها سال است که نتوانسته‌اند در مورد حل اختلافات عقیدتی خود به راه حلی برسند کمااینکه در میان فرقه‌های مختلف اهل سنت نیز درباره مباحث اعتقادی و فقر اختلافات زیادی وجود دارد از این رو در میان آنان گروهی به اشاعره، گروهی به معتزله، گروهی به صوفه، گروهی سلفیه و گروه‌های دیگری با نام‌های دیگر خوانده می‌شوند. از منظر امام حل و فصل این مسایل اگر بعید نباشد، بسیار سخت خواهد بود. امام راه‌حل همگرا شدن مسلمین را در توجه به قدس و فلسطین به عنوان قبله‌گاهی که توسط دشمن مشترک همه نحله‌ها و فرقه‌های جهان اسلام به اشغال در آمده جستجو می‌کردند و توجه به این موضوع را نقطه آغاز حرکت به سمت حل سایر مسائل جهان اسلام می‌دانستند. از این رو می‌فرمودند: «روز قدس که همجوار شب قدر است، لازم است که در بین مسلمانان احیا شود و مبداء بیداری و هوشیاری آنان باشد.» و در جای دیگر فرموده‌اند: «روز قدس را زنده نگه دارید. امید است با زنده نگه داشتن این روز، بی‌تفاوتی‌ها زائل شود و غفلت‌ها مرتفع گردد.»
روز قدس روزی است که درستی و نادرستی هر حرکت را نشان می‌دهد و از این رو نه تنها برای حرکت و سیاست خارجی بلکه برای سنجش درستی یا نادرستی حرکت در زمینه سیاست داخلی هم نوع توجه به قدس یک «شاخص» به حساب می‌آید.
کسی که به قدس و فلسطین توجه دارد و خود را برای آزاد سازی آن متعهد می‌داند می‌تواند ادعا کند که در محیط داخلی نیز از «حقوق محرومان» و «حقوق مظلومان» در برابر زیاده‌خواهان و ستم‌پیشگان دفاع می‌نماید و آمادگی کسی شعار حمایت از توده‌های مردم بدهد ولی در مورد فلسطین و قدس حساسیت نشان نمی‌دهد، باید او را یک «کلاهبردار» به حساب آورد چرا که دفاع از انسان در برابر ظلم مرز نمی‌شناسد این یک مفهوم انسانی و معنوی است و دفاع از آن به یک روح معنوی و ضدظلم و عزمی که قوه را به فعل برساند نیاز دارد.
در فتنه 88 شاهد بودیم کسانی که در داخل به قانون تمکین نمی‌کردند و رای اکثریت مردم ایران را برنتابیدند همان‌ها در موضوع فلسطین و قدس هم با صراحت می‌گفتند این موضوع به ایران و ایرانی به طور خاص ربط ندارد و ما نباید در دفاع از فلسطین و قدس کاسه داغ‌تر از آش باشیم و در فعالیت هواداران فتنه‌گر آنان شعار می‌دادند: «نه غزه، نه لبنان» با این وصف کاملا واضح است که دفاع از فلسطین یک شاخص مهم و فارق بزرگ برای شناخت مدعیان دروغگو از مردان صادق در عرصه خدمتگزاری داخلی است.
قدس را مبنای توافق پیرامون مسائل اصلی جهان اسلام قرار بدهیم:
نگاهی به جهان اسلام بخصوص در حد فاصل مرزهای غربی هند تا کرانه‌های مدیترانه، بیانگر وضعیت دردناکی است. بدون اغراق روزانه صدها مسلمان به دست کسانی که ظاهرا مسلمان هستند، کشته می‌شوند و هزاران انسان دیگر معلول و مفلوک می‌شوند و صدها خانه بر سر مردم فرو می‌ریزد و محیط زندگی عادی مردم مسلمان را به صحنه جنگ و جدل و رعب تبدیل کرده است.
فرصت قدس، فرصت مناسبی برای بهبود شرایط خونبار فعلی است از این رو پیشنهاد می‌شود نحله‌های مختلف جهان اسلام و بخصوص علما و اندیشمندان با بهره‌گیری از آیات قرآن کریم و سنت و سیره پیامبر بزرگوار اسلام روی مواردی توافق کنند تا نه تنها از اختلافات و آشوب‌های کنونی رهایی یابند بلکه زیرساخت حرکت به سمت جلو را نیز به دست آورند:
１-منع جدی و بی ملاحظه ریختن خون مسلمان توسط مسلمانی دیگر. قرآن کریم در این مورد بیش از همه کانون‌های فتنه‌ای که مجوز ریختن خون مسلمانان را صادر می‌کند، هدف قرار داده و فرموده است «الفتنه اکبر من القتل». امروز چه کسی است که نداند کانون فتاوای تکفیری، تروریستی وهابیون هستند. علمای اسلام باید با صراحت ازا ین کانون‌ها ابراز برائت کنند. اگر نگاهی به صحنه بیندازیم می‌بینیم که فتنه امروز مصر از معبر فتاوای امثال شیخ‌الصریفی و شیخ قرضاوی گذر کرده و مصر را به این روز انداخته است.
２-منع سیطره و نفوذ غرب باید برای همه مسلمانان یک هدف جدی و مشترک باشد. قرآن درباره این سیطره فرموده است «و لن یجعل‌الله للکافرین علی‌المومنین سبیلا» امروز چه کسانی در صحنه منازعات جهان اسلام، کشتار مسلمانی توسط مسلمانی دیگر را تشویق می‌کنند و سینه‌های مسلمین با گلوله چه کشورهایی دریده می‌شود؟ پاسخ به این سوالات سخت نیست. اصولا ایجاد درگیری میان جهان اسلام برای خلاص شدن غرب از نگاه تند و خشمگینانه مسلمانان، نظریه‌ای است که از اواسط دهه 1370 توسط یک کانون شناخته شده آمریکایی و بعد از بررسی در یک تیم 400 نفره به رهبری «پل ولفوویتز» که در دوره جرج بوش به مقام اول امنیتی آمریکا تبدیل شد، تصویب و به اجرا درآمد، منع سیطره غرب در جهان اسلام در واقع خشکانیدن مهمترین کانون‌های هدایت نزاع و درگیری‌ها بوده است.
حفظ نوامیس مسلمانان باید در میان همه مردم و کشورهای مسلمان یک اولویت مهم باشد. در این میان «قران کریم» و «پیامبر بزرگوار اسلام» در راس نوامیس قرار دارد. امروز همه مسلمانان به وضوح می‌بینند که امثال «کشیش جونز» که توسط کانون‌های شناخته شده صهیونیستی ماموریت یافته‌اند، حملات خود را روی قرآن و پیامبر به عنوان مهمترین میراث مسلمانان متمرکز کنند. در مرحله بعد اختلاف افکنی میان مسلمانان از طریق اهانت به ائمه و صحابه است که این هم ریشه‌ای آمریکایی دارد چرا که آمریکایی‌ها به همان دلیل که قرآن و رسول خدا را برای خود خطر به حساب می‌آورند، اعلام و نشانه‌هایی نظیر بارگاه ائمه شیعه و یا شخصیت‌های اهل سنت که خبر از حقانیت همان قرآن و همان پیامبر می‌دهند را نیز دشمن خود می‌دانند. توجه به این مسائل در روز قدس، نحله‌های منحرفی که نادانسته و یا بر اساس یک طراحی در دام دشمن قرار گرفته‌اند را به حاشیه می‌برد.
4.وحدت جهان اسلام و وحدت مسلمین باید برای همه موضوعیت داشته باشد. وحدت موضوعی است که قرآن کریم از آن به عنوان یکی از مهمترین ثمره‌های شیرین اسلام و بعثت پیامبر دانسته و به مسلمانان اندرز می‌دهد که یاد آورید زمانی که بر اثر اختلافات روی حفره‌هایی از آتش زندگی می‌کردید و همدیگر را در هر اختلاف و موضوعی به قتل می‌رساندید.
مسلمانان در روز قدس می‌توانند این پیام مهم قرآنی را بازخوانی نمایند. چرا دولت‌های مسیحی با آنکه هیچ اعتقاد واقعی به تعالیم حضرت مسیح (ع) ندارند اما از هم‌کیشان خود در هر جا که باشند، هر جرمی هم که مرتکب شده باشند با جدیت و توسل به انواع اقدامات حمایت می‌کنند ولی امت اسلامی، انواع ظلم‌ها و اشغالگری‌ها و جنگ‌ها و تحریم‌ها و تجاوز‌ها و توطئه‌ها را علیه خود تحمل می‌کند. در روز قدس باید این غفلت را به آگاهی و بیداری تبدیل کرد.
5.استقلال و تمامیت ارضی جهان اسلام باید یک هدف مهم و مشترک باشد. بر اساس تعالیم قرآنی، مسلمانان نمی‌توانند جدا شدن قطعه‌ای از جهان اسلام و ملحق شدن آن به کنار را تحمل نمایند. امروز به وضوح می‌بینیم که بخش‌هایی از جهان اسلام در اشغال کفار مسیحی یا یهودی قرار دارد و بخش‌های دیگر نیز در معرض جدا شدن هستند. در روز قدس مسلمانان باید یک دژ مشترکی در دفاع از جغرافیای فعلی جهان اسلام به وجود آورند.
6.منافع و امنیت مشترک مسلمانان باید مطالبه فراملی به حساب آید هر مسلمانی باید در تجارت و سرمایه‌گذاری مواظب باشد که سود یکجانبه‌ای را به جیب کفار و بخصوص کفاری که عناد و دشمنی عینی آنان علیه مسلمانان عیان است، نرود. امروز متاسفانه ما شاهدیم که پول مسلمانان به جیب کمپانی‌های امنیتی نظامی غرب می‌رود و سبب تقویت جبهه امنیتی نظامی غرب علیه جهان اسلام می‌شود؛ در روز قدس باید به این موضوع واکنش نشان داد.
منبع:فارس