بعد از گذشت سه دهه از فاجعه دردناک 7 تیرماه سال 1360بایست به عمق کلام خدائی حضرت امام (ره) پی بردکه فرمودند ( بهشتی یک ملت بود برای ملت ما) .
از نقش این شهید مظلوم در پیروز ی انقلاب اسلامی که با پرورش نیروهای متعهد ومتخصص در داخل وخارج از کشورگرفته تاطراحی وتدوین قانون اساسی نظام جمهوری اسلامی ایران که مترقی ترین قانون اساسی جهان است وتامقابله با قدرتهای جهانخوار وازناب داخلی شان ودفاع جانانه از ولایت مطلقه فقیه ورزمندگان دفاع مقدس عمق کلام آن امام سفر کرده را مشخص مینمایدکه در حقیقت بهشتی به تنهائی یک ملت بود .
اگر اباعبدالله الحسین (ع)ویاران وفادارش در سال 64 ه.ق به شهادت رسیدند واسلام را برای همیشه زنده وبا طراوت نمودند، در تداوم همان راه نورانی شهادت شهید بهشتی ویارانش هم اسلام وانقلاب را بیمه نمود.
اگر امام حسین(ع) درصحنه کربلا مظلوم واقع گردید و ودشمنانش با تبلیغ خروج امام معصوم را از دین در طبل کوبیدند وآنچنان جو جامعه آن زمان را مسموم نمودندوخواص وعوام را برای کشتن نور خدا تهیج نمودند در سالهای 59و60هم به همان سبک سید الشهدای انقلاب ایت الله بهشتی را آماج تهمت ها وافترا قرار دادند که تنها با شهادتش حقانیت ایشان اثبات می شد وبه حق امام امت فرودند (بهشتی مظلوم زیست مظلوم مرد وخار چشم دشمنان بود).
مظلومیت شهید بهشتی نه از باب اینکه صرفا توسط منافقین کوردل،لجوج وجمود به شهادت رسید دلخراش بود بلکه از آن باب بود که حتی جریانهای داخل نظام در حقانیت او شک داشتند.
آنقدر مظلوم بود که قبل از شهادتش غیر از امام ویاران نزدیکش چون مقام معظم رهبری وتعدادی دیگر انگشت شمار کسی جرات دفاع از ایشان را نداشت.
اما بعد از شهادتش مردم آنچنان بیدار شدند که وقایع بعداز شهادت اباعبدالله الحسین(ع)در ذهن تداعی شد .
روحش شاد وراهش جاودانه باد.