ایلام بیدار08:15 - 1394/12/15
وقتی کلید تدبیر نمی چرخد/

کاهش قدرت خرید مردم و کسادی بازار شب عید سیروان

در حالیکه حدود دو هفته دیگر تا سال جدید فرصت باقیست، کسادی بی سابقه بازار و جیب خالی مردم در خیابانهای شلوغ شهر حکایت از کاهش قدرت خرید کارگران و کارمندان و اقشار متوسط و ضعیف جامعه دارد.

به گزارشايلام بيدار به نقل ازسیروان نوین، اقتصاد یکی از مهمترین بخش های هر جامعه ای محسوب می شود و میزان رضایت نسبی مردم از دولت ها نیز معمولا با وضعیت اقتصادی رابطه ای نزدیک دارد، وضعیت اقتصادی خوب و تلاش دولت ها برای ارتقای جایگاه اقتصادی کشورشان از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

در آستانه عید نوروز مردم معمولا بیشتر به وضعیت اقتصادی خود فکر می کنند شاید در طول سال بتوان از کنار برخی از مسائل و مشکلات اقتصادی گذشت اما نوروز و افزایش آمار دید و بازدیدها و خرید لوازم مورد نیاز، از تغییر دکوراسیون خانه تا خرید وسایل مورد نیاز از جمله لباس و آجیل، شیرینی و میوه وضعیت را دگرگون می کند و مردم در واقع مجبورند برای آبرو داری میهمانی ها خوبی را برگزار کنند.

بازار شب عید امسال سیروان از شور و شوق همیشگی محروم است، شاید دلیلش هم گرانی ها و صد البته خالی بودن جیب های مردم باشد.

در حالیکه حدود دو هفته دیگر تا سال جدید فرصت باقیست، کسادی بی سابقه بازار و جیب خالی مردم در خیابانهای شلوغ شهر حکایت از کاهش قدرت خرید کارگران و کارمندان و اقشار متوسط و ضعیف جامعه دارد.

با وجود شلوغی و هیاهوی خیابانهای شهر، مشاهده می شود جمعیت کثیری از مردم پشت سر هم در بازار رژه می روند یا از فروشندگان سان می بینند، گاه گداری قیمت اجناسی را  می پرسند اما با جیب خالی خریدی در کار نیست.

برخی والدین در حالیکه دست بچه های خود را گرفته اند به نظر می رسد برای تخلیه روانی بچه ها در بازار قدم می زنند و تمام خرید خود را با چند کیلو میوه و یکی دو بسته شیرینی یا کیلویی آجیل درجه سوم به پایان می برند.

بررسی ها نشان می‌دهد بازار شب عید امسال دچار رکود شدید شده است به طوری که فروشندگان این شهرستان آنچنان فروش چشم گیری ندارند.

از یک سو وضعیت نابسامان اقتصادی و جیب های خالی مردم مهمترین دلیل این مسئله باشد و از سویی دیگر افزایش بی قید و شرط قیمت ها و عدم توانایی دولت در کنترل بازار مصرفی خانوارها رکود بی سابقه ای را رقم زده است.

این روزها جیب های خالی و کاهش قدرت خرید مردم، آنها را یاد وعده های توخالی رئیس جمهور دولت تدبیر و امید می اندازد، وعده های که بذر امید را برای بهبود اقتصاد و معیشت بر دل آنها کاشت، اما متاسفانه هیچ وقت عملی نشد.

خوب به یاد داریم که در آستانه انتخابات یازدهم، از آن جایی که دغدغه اصلی مردم گرانی و تورم بود، همه کاندیداهای احتمالی ریاست جمهوری از بهبود وضعیت اقتصادی کشور سخن می گفتند که دولت تدبیر و امید هم از این قافله عقب نمانده و وعده های اقتصادی مبنی بر بهبود وضعیت اقتصادی کشور را داده بود که در ذیل صرفا جهت یادآوری آمده است:

وعده‌های اقتصادی دولت تدبیر و امید

1- بهبود شرایط محیط کسب‌وکار برای ایجاد اشتغال و کاهش بیکاری
2- تأمین مسکن ارزان و مهار قیمت آن
3- اهمیت به تولید و مقابله با فساد برای ایجاد عدالت اقتصادی
4- صادرات فرآورده‌های نفتی
5- ترویج و تقویت فرهنگ کار، تولید، کارآفرینی و استفاده از تولیدات داخلی
6- ارائه‌ی تسهیلات بانکی به کارآفرینان و حذف بروکراسی‌های گسترده برای دریافت تسهیلات بانکی
7- ادامه‌ی اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها
8- ثبات بازارهای اقتصادی برای مهار گرانی و تورم
9- ایجاد بیمه‌ی همگانی
10- استقلال بانک مرکزی
11- حمایت از محرومان و اعطای سبد کالا در کنار یارانه‌ی نقدی
12- حل مشکل تحریم از طریق مذاکره با غرب
13- توزیع عادلانه‌ی ثروت برای بهبود وضعیت معیشت مردم و بالا بردن درآمد واقعی خانوارها.

وعده هایی که محقق نشد

.. و هنوز از یادها نرفته است آن معروف‌ترین وعده‌ی انتخاباتی کوتاه‌مدت روحانی را، همان وعده‌ی صد روزه‌ او برای گشایش در امور اقتصادی کشور که نقدهای زیادی هم بر آن وارد شد...

هنوز از یادها نرفته است که حسن روحانی، در پایان نخستین برنامه‌ی انتخاباتی تلویزیونی خود، جلوی دوربین یک کلید را در دست خود بالا گرفت و گفت: «من می‌خواهم بگویم همه چیز با تدبیر و امید و با کلید تدبیر حل خواهد شد. شما بدانید با این کلید مسئله هسته ای و تحریم‌ها هم حل خواهد شد و رونق اقتصادی هم ایجاد خواهد شد.»

همچنین وی در سیاست‌های کلی اقتصادی خود بر دو راهبرد تأکید کرد: راهبرد «تولید ثروت ملی» و سپس راهبرد «توزیع عادلانه‌ی ثروت ملی» چرا که اگر در کشور ثروت ملی تولید نشود، باید فقر توزیع شود.

هنوز از یادها نرفته است که روحانی گفته بود: «در دولت تدبیر و امید، همراه با یارانه‌های نقدی، یارانه‌های کالایی نیز داده می‌شود تا اقشار ضعیف دیگر دغدغه‌ی معیشتی نداشته باشند؛ چرا که اساس اقتصاد دولت من آرامش به مردم و از بین بردن نگرانی است.»

اما گویا کلید تدبیر در قفل هایی که آقای روحانی امید بازگشایی آن را به مردم داده بود گیر کرده و قصد بیرون آمدن هم ندارد!

چرا که برخلاف ادعای دولت یازدهم با به اصطلاح برداشته شدن تحریم ها! نه تنها رونق اقتصادی در کشور رخ نداد، بلکه وضعیت رکود و تورم هم افزایش یافت که این به خاطر تفکر غلط و گره زدن و حتی وابسته دانستن مشکلات اقتصادی کشور به تحریم ها از سوی برخی ها بود.

حالا بگذریم از آن سبد کالایی که نسبت به انتخاب کالای ایرانی در آن توجهی نشده بود! بگذریم از توزیع آن بین اقشار پردرآمد به جای اقشار کم درآمد! بگذریم از اشتباهات در نحوه‌ی توزیع کالا، صف‌های طویل و خدشه‌دار شدن کرامت انسانی در این فرآیند! که آن هم تنها در یک مرحله اجرا شد...

هنوز از یاد ها نرفته است که حسن روحانی رئیس جمهوری ایران در نخستین نشست خبری خود در سال ۹۲ درخصوص آمار بیکاری کشور گفت: قرار بود در چند سال گذشته بیش از یک میلیون و ۵۰۰ هزار موقعیت شغلی در سال ایجاد شود اما به دلیل آنکه فضای بهبود کسب و کار در کشور وجود ندارد محقق نشده است، اما مهم ترین برنامه بنده کاهش کاهش نرخ بیکاری و افزایش اشتغال به ویژه برای فارغ التحصیلان است.

اما مطابق گزارش مرکز آمار، می توان گفت که در تابستان سال 1392 که دولت یازدهم بر سر کار آمد، تعداد شاغلان کشور 22 میلیون و 191 هزار نفر بود که این رقم در پاییز امسال به 22 میلیون و 46 هزار نفر کاهش یافته است.

تشدید بیکاری در دولت یازدهم

علاوه بر این گزارش رسمی مرکز آمار ایران از تشدید بیکاری در دولت یازدهم خبر می دهد که جدول ذیل گویای آن است: 

براساس جدول فوق و گزارش اخیر مرکز آمار ایران، می توان گفت که نرخ بیکاری در بهار سال 94 به 10.8  درصد رسید که در مقایسه با بهار پارسال 0.1 درصد بیشتر شده است.

آیا بچه ها می دانند که جیب خالی چیست؟!

... و حالا با این وضعیت نه چندان آرامی که بر اقتصاد کشور حاکم است که آن هم به خاطر بی تدبیری دولت تدبیر و امید و گره زدن مشکلات اقتصادی کشور به تحریم ها و پنهان شدن پشت یک سری از وعده های پوچ اقتصادی، رخ داده است، داریم به پایان سال 94 نزدیک می شویم.

پایان سالی که جیب مردم به خاطر دلایلی که در بالا ذکر شد، پر از خالیست! و مردم مجبورند با این جیب خالی به استقبال سال نو بروند، طبیعتا وقتی جیب خالی باشد دیگر خبری از لباس نو، آجیل! عیدی دادن به بچه ها و نشاندن لبخند کودکانه بر لبان آن ها! و... خبری نیست. اما آیا بچه ها می دانند که جیب خالی چیست؟!

 

انتهای پیام/س

Fatal error: Allowed memory size of 134217728 bytes exhausted (tried to allocate 104 bytes) in /home/ilamebidar/domains/ilamebidar.ir/public_html/includes/database/query.inc on line 1855