شهر تاریخی جولیان در گمنامی به سر می برد

به گزارش ایلام فردا،وبلاگ آبدانان،چم کبود نوشته است:

دژ جولیان در قسمت شمال شرقی شهر باستانی جولیان واقع در دهستان چم کبود در ۱۵ کیلومتری شهرستان ابدانان. بر روی تپه ماهور طبیعی مشرف بر این شهر باستانی آثاری از این قلعه قدیمی قرار دارد که بصورت دژی مستحکم ساخته شده‌است.

این دیوار سطح تپه را به صورت یک محوطه مناسب با چشم‌اندازی دلپذیر و مشرف بر دشت جولیان درآورده‌است.

سطح تپه حدود ۳۰×۲۰ متر اندازه گیری شده و دیوار بر آبریزی پیرامون آن ساخته شده‌است. ارتفاع تپه از سطح زمین‌های پیرامونی خصوصا جهات جنوب و غرب ۳۰۰ متر می‌باشد.

مصالح بکار رفته در معماری بنا، سنگ و گچ می‌باشد که بیشتر از قلوه سنگ‌های محل استفاده شده‌است.

بخشی از دیوار باقی مانده بصورت کنگره‌ای ساخته شده و ارتفاع دیوار حدود دو متر بوده‌است. احتمالاً دژ نسبت به بناهای شهر باستانی جولیان از قدمت بیشتری برخوردار باشد. یک تیغه سنگی به رنگ سفید نیز در سطح تپه دیده می‌شود.

دیوار این دژ با توجه به موقعیت تپه ساخته شده و از نظم خاصی برخوردار نیست. در جبهه غربی آثار ورودی به داخل محوطه بنا دیده می‌شود و موقعیت دامنه تپه در قسمت غربی که مشرف به شهر و چهارتاقی جولیان است. به نظر می‌رسد این بنا بصورت معبر پله‌ای بوده‌است که بر اثر فرسایش آثار آن از بین رفته‌است.

جولیان شهری تاریخی و گمنام در چم کبود

شهر تاریخی جولیان واقع در شهرستان آبدانان استان ایلام قرار دارد و علاوه بر اینکه این شهر در گمنامی به سر می برد، نیازمند همت مسئولان برای بازسازی است. شهر تاریخی جولیان،‌ نمادی از معماری ایران باستان است .

جولیان با نام محلی "ژیلیو" در دامنه کبیرکوه و روستای چم کبود از توابع شهرستان آبدانان با قدمتی بیش از 1500 سال، سندی بر قدمت تاریخی شهرستان آبدانان است.

این شهر تاریخی در قسمت شمالی روستای چم کبود آبدانان به فاصله 3 کیلومتری از این روستا با جاده دسترسی بین مزارع واقع شده و یکی از مشخصه های اصلی معماری ایران باستان در این منطقه قرار دارد.

جولیان به معنی خانه زندگی و آب به عنوان یکی از عناصر مقدس و مورد نیاز مردم زاگرس میانی از جمله مردم شهر جولیان بوده است.

در زمان های نسبتاً دور، جولیان با "نخجیر کول رو" یکی از کشتارگاه های تاریخی خسروان، شاهان و عمرای عهد ساسانی در ارتباط بوده و بر دشت و زمین های زراعی روستای چم کبود که یکی از حاصلخیزترین اراضی این دیار بوده، اشراف کامل داشته است.

شهر تاریخی جولیان یکی از مراکز حوضه زاگرس و ارتباط دهنده ماسبزان (به معنای ماهی بازان) که یکی از ایالت های سیمره بوده است با بخش سراب باغ و مناطق دهلران و حوضه کرخه در خوزستان بوده است. در سال 334 هجری قمری بر اثر زلزله، شهر تاریخی جولیان به کلی از بین رفته است و هم اکنون تنها به صورت تپه ای با برخی سنگ های به جا مانده از آن دوران دیده می شود.

 مصالح به کار رفته در این شهر تاریخی شامل سنگ، قلوه سنگ، گچ نیمکوب با پلان مستطیل و مربع است که عرض دیوارهای آن قطور و دارای طاق، پنجره و درب های کوتاه بوده که معمولاً این درها به هم ارتباط داشته اند.

در این شهر تاریخی توسط لوله های سفالی، آب چشمه مجاور مه کوله (ماه کوله) را به یک منبع آب کوچک در داخل شهر هدایت می کرده اند که احتمالاً علت نامگذاری این شهر به نام جولیان، همان جوی و خانه بوده است.

شهر تاریخی جولیان متعلق به عصر ساسانیان با قدمتی بیش از 1500 سال و 5 هزار نفر جمعیت داشته است که در آن زمان شهری با موقعیت استراتژی برای شاهان ساسانی بوده است.

بقایای قلعه جولیان هم در این شهر تاریخی وجود دارد که در فهرست آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده است.

شهر تاریخی و قلعه جولیان درسال 1388در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده ،که با تأمین اعتبارات لازم می توان این شهر تاریخی و با قدمت را بازسازی کرد.تاکنون بیش از 100 اثر باستانی،‌ فرهنگی و مذهبی شهرستان آبدانان در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده و 200 اثر دیگر نیز در حال شناسایی، بررسی است و برای ثبت در آثار ملی کشور معرفی شده اند.