به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «ایلام بیدار»، محمد رستمی فعال فرهنگی در یادداشتی نوشت: نوروز در عین قدمت و کهنه بودن نو و امروزی هم هست تکرار است؛ اما نه تکراری ملال‌آور.
تکرار ملال‌آور نیست؛ چون آن‌چنان از پشتوانه معنا و مفهوم پر است که قابلیت تطبیق بخشی با شرایط و اوضاع و احوال زمانه را دارد.
نوروز چون مولود و فرزند فرهنگ و طبیعت است همواره در حال زاد ولد معنا و مفهوم است.
نوروز خانواده محور است و قابلیت آن را دارد که دوباره و دوباره خانواده‌ها را گرد هم آورد. اگر مهاجری رفته سوی دیار دیگر این نوروز است که فراخوانشان می‌کند که سوی کاشانه و خانه پدر و مادر آیید نوروز است که گویی شعر می‌خواند که اندک‌اندک جمع مستان می‌رسند و ناز نازان در رهند.
نوروز است که به کودکان امید می‌بخشد که خانه مادربزرگ و پدربزرگ را به کانون عاطفه و احساس تبدیل می‌کند و کسی هم هست که می‌سراید، کودکان احساس جای بازی این جاست.
نوروز است که با زینت بخشی به دشت و صحرا و رویش گل و گیاه در این عصر ترافیک و ازدحام شهر مردم را به آغوش پر صفای طبیعت فرا می‌خواند.
نوروز فصل یادآوری نیکوکاری و گذشت و دیگر نوازی است.
نوروز موسم عشق ورزیدن است به قول مولانا:
عمر که بی‌عشق رفت هیچ حسابش مگیر
آب حیات است عشق در دل و جانش پذیر .
عشق چون بگشاد رخت سرسبز شود هر درخت
برگ جوان بر دمد هر نفس از شاخ پیر
نوروز است که به ما گذر عمر را یادآوری می‌کند که این دو سه روز عمر چون باد بهاری می‌گذرد و باید فرصت‌ها را قدر و منزلت دانست.
نوروز فصل یادگیری از زمین و زمان فصل یاریگری و دیگر نوازی است نوروز موسم یادآوری است.
نوروز فصل لذت‌های گذران نیست که با لذتی بیاید و با لذتی برود. حامل و حاوی معنا است، کوشش کنیم از دل نوروز خلق مفاهیم و معانی متعالی کنیم. جفاست این کهن یادگار نیاکان را از معنا به مصرف تقلیل دهیم این لباس نو و این خریدها پوستهٔ نوروزند گوهر نوروز در اعماق معنایی آن است.