خدارحم سحری:جشن میلاد حضرت زهرای مرضیه توسط همسر ریاست محترم جمهور در کاخ سعد اباد برای همسران وزرا و مسئولین شوکی اجتماعی بود.
مردم کوچه و بازار از هم می پرسند چه اتفاق و تحولی در معیشت عامه مردم رخ داده است که چنین جشن پر هزینه ای برگزار می شود؛ ازهمه مهمتر در بین آن جماعت متمکن چندنفر از همسران فقرا که نه، بلکه متوسطین جامعه حضور داشته اند؟
اخبار منتشره حاکی از دادن هدیه های طلائی دارد؛البته برگزاری جشن تولد برای حضرت زهرای مرضیه (س) فخر آدم و عالم افتخار و مایه مباهات می باشد، اما اگر به زندگی سرتا پا الهی آن بانوی دوعالم مروری بیندازیم کجایش فخر فروشی واسراف بوده ؟
کجایش بی درد و رنج مستمندان سپری شده است؟
جناب آقای رییس جمهور اگر از مال شخصی خودتان وخودشان بوده است جای سوال وتعجب است!
اگر از بیت المال است بدتر و بایست گفت( واویلا ) البته همگی شاهد جشن میلاد کوثر در محضر رهبر فرزانه و علما و مردم کوچه و بازار بودیم، چقدر به دل نشست. اما چرا؟ چون همه اقشار جامعه اعم ار فقیر و غنی در آن حضور داشتند واز هزینه های گزاف خبری نبود.
جناب اقای روحانی! شما که فریادتان برای معیشت مردم بلندتر از کوه دماوند است آیا این حرکت را می پسندید؟
شما که دولت تان را دولت انضباط معرفی نمودید آیا این هزینه ها در جهت انضباط مالی دولت است؟
همسر شما بایست آن پیرزن خسته و نیازمند را در صف سبد کالای عزتمند شما می دید، سالخوردگانی که حتی کسی نداشتند سبد آنان را دریافت نماید.
جناب آقای رئیس جمهور! می شود با کمترین هزینه وحتی بدون هزینه جشن میلاد برگزار نمود وعموم مردم را به آن دعوت کرد.
می شود در مکانهای ساده وبی آلایش هم جشن برگزار نمود نه در کاخ سعد آباد که مظهر پلیدی واشرافی گری است.
جناب آقای روحانی افکار عمومی مردم و دین مبین اسلام چنین ولخرجی هایی را نمی پسندد؛ بجای آن به وزرای محترمت بگو حق کارگرانی که عرق جبینشان خشک شده را بپردازند و بجای آن حق ایثارگران را ادا نمائید که عرق شان که هیچ بلکه خونشان هم خشک شد و حقشان ادا نشد.
