كشور ايران با توجه به موقعيت جغرافيايي حساس خود، اكنون در مقطعي از تاريخ و در مرحله اي از توسعه قرار گرفته است كه تحت هر شرايطي بايد مقوله امنيت غذايي و توسعة پايدار را به طور جدي مورد توجه قرار دهد.
تحقق اين امر هم زماني ممكن است كه بتوانيم منابع طبيعی خود را حفظ كرده و آنها را به نحو مطلوب بهره برداري کنیم.
مسلما بدون حفاظت از منابع آب، خاك، جنگل، مرتع و بهره برداري بهينه از آنها نمي توان به توسعه پايدار و توليد مطمئني در كشاورزي دست يافت.
منابع طبیعی در توسعه اقتصادي هم به عنوان نهاده و هم به عنوان ستاده مطرح است و در طي قرون متمادي انسان به پايان ناپذيري منابع طبيعي اعتقاد داشته است و اين باور هنوز به صورتهاي مختلف در فرهنگهاي متفاوت متجلي است اما رشد اقتصادي و صنعتي و عواقب روزافزون ناشي از ناديده گرفتن ماهيت محيط زيست در كنار پيشرفت علوم نظري و تجربيات دودهه گذشته اهميت محيط زيست و منابع طبيعي و مسئله حفاظت و مديريت آن در ادبيات اقتصادي را مطرح كرد و اقتصاد دانان توسعه بر اهميت منابع طبيعي و تاثير آن بر توسعه اقتصادي تأكيد داشته اند.
استان ایلام به لحاظ کوهستانی بودن بخش وسيعي از آن، بخصوص در نواحي مياني و شمالي از تنوع آب و هوائي نسيتاً خوبي برخوردار است به نحوی که در استان، پوشش درختان جنگلي خاص ناحيه زاگرس مياني بخوبي مشاهده مي‌شود.
بر اساس آمارنامه سال 1381 وسعت جنگلهاي استان بين 469 تا 500 هزار هكتار برآورده شده است.
متاسفانه امروزه روند تخریب محیط زیست در استان ایلام به نحو ملموسی قابل مشاهده است.
علاوه بر کمبودهایی که دستگاههای متصدی حفاظت از منابع طبیعی با ان دست به گریبانند، بی توجهی نهادهای اجرایی در انجام طرح های عمرانی خود و مهم تر از همه غفلت و نا آگاهی بخشی از مردم نسبت به اهمیت حفظ و حراست از جنگل ها و منابع ملی بر روند تشدید افزوده است.
بیگمان حفاظت از محیط زیست ممکن نخواهد بود مگر از طريق ترويج و نشر گسترده و مستمرفرهنگ زيست محيطي در ميان اقشار مختلف جامعه
. دستيابي به مفهوم توسعه پايدار در كنار حفاظت از منابع طبيعي‌و محيط زيست، وظيفه خطيري است كه بر عهده سازمانها، نهادها، مسئولان و كليه‌دست اندركاران مسايل توسعه و محيط زيست گذاشته شده است و چنين وظيفه‌خطيري جديت و تلاش همه جانبه‌اي مي‌طلبد كه بايد بر آن همت گماشت.