به گزارشايلام بيدار به نقل ازابدانان خبر، از زمان تقابل اندیشمندان حوزه اقتصادی مبنی بر دخالت یا عدم دخالت دولت در بازار و اقتصاد، دهه های بسیاری میگذرد، بحث هایی که هر کدام از معتقدان به آن، دلایلی در رد مبانی طرف مقابل آورده اند، اما به هر حال، اکنون در نظام بین الملل کمتر کشوری را می توان یافت که مبانی آن منطبق بر یکی از این دو حوزه نباشد.
در این میان اما کشور ما هنوز نه توانسته و نه می خواهد که خود را در جرگه اقتصاد بازار آزاد و یا اقتصاد مبتنی بر دخالت دولت قرار دهد. اما گاهی نیز فارغ از موضوع بازار به عنوان آن چه که در مد نظر نظریه پردازان اقتصاد است، تسری اصول آن به بازارهای داد و ستد خود گویای بسیاری از مسائل در خصوص خوبی یا بدی هر کدام از این حوزه ها می باشد.
با این مقدمه می توان به سراغ عوامل ناسروسامانی و بی مدیریتی بازار آبدانان به عنوان کوچکترین و دور افتاده ترین حلقه پیرامونی از حلقه های اقتصادی ضعیف استان ایلام رفت.
اگرچه مشکلات موجود در بازار این شهرستان را نمی توان محدود به موارد و علل خاص کرد، ولی باید گفت شیوه های مدیریتی کلان اقتصادی جامعه را می توان در این بازار دست چین کرد.
شیوه های که گاهی محصولات آن مصداق از پارو بالا رفتن می شود و گاهی مصداق آن کسی که آه در بساط ندارد. نمونه این وضعیت، بازار مرغ این شهرستان است که طی چند روز گذشته مرغ کشتار در آن نایاب شده و این در حالی است که مرغ زنده به وفور یافت می شود.
اگر چه به دلایلی مانند نداشتن کارخانه کشتار در منطقه، نبود امکانات گسترده بهداشتی، ذائقه مردم و...نمی توان همه این مشکل را به دست اندرکاران حوزه بازار این شهرستان برگرداند، اما یک امر بدیهی آن است که، وقتی خود مسئولان از غیرمجاز بودن واحدهای فروش مرغ زنده سخن می گویند- عامل مهمی که باعث نایابی مرغ کشتار شده- پس چرا این همه واحد فروش در سطح شهر یافت می شود؟ پاسخ از دو حالت بیرون نیست؛ یا اعتقاد مسئولان به غیربهداشتی بودن این واحدها صرفا در سطح بیان است، یا این که توانایی کنترل و برخورد با آنها را ندارند. از طرف دیگر مگر برآورد و تامین اقلام مورد نیازِ بازار متولی خاص ندارد که باید به صورت دوره ای شاهد این عرضه و تقاضای نامتناسب بود.
این تنها به حوزه بازار مرغ محدود نمی شود، چرا که صنف نانوایی ها و دست پختی که آنها برای مردم می پزند گاهی شور و گاهی بی نمک است. صنفی که با چشم پوشی از استهلاک دستگاه های ماشینی آنها، نمی توان از بی کیفیت بودن نان، مواد افزودنی و آردهای بی کیفیت چشم پوشی کرد.
می توان گفت مشکل بزرگ بازار کشور در آبدانان با شدت بیشتری قابل مشاهده است. مشکلی به نام مشخص نبودن متولی امور مختلف حاکم بر بازار. تداخل مسئولیت ها، ارجاع مشکلات از یک مسئول به مسئول دیگر، نبود نظارت کافی و نگاه کردن به کارکرد نظارتی به عنوان یک منبع درآمد، عدم توانایی کافی در برخورد با متخلفان از مسائلی است که در همه ابعاد و واحدهای صنفی این بازار نه چندان گسترده قابل مشاهده است و در این میان تنها کسانی که متضرر ناشی از این مسائل بدیهی می شوند مردم هستند.
امید است که مسئولان و دست اندرکاران محترم، با پذیرش انتقادات و تلاش برای حل آنها، بازار را از گرایش به سمت در نظر گرفتن نفع شخصی، رشد فساد، زد و بند، از بین رفتن عدالت اجتماعی و ذبح ارزش های اخلاقی و انسانی برای کسب سود بیشتر، بازداشته تا در این بازار، مردمِ متضرر و مسئولان مصداق؛ مادر را دل سوزد و دایه را دامن نباشند و مهمتر آن که با اقدام عملی، مردم را به سوی این امر که«از این امام زاده کسی معجزه ای نمی بینه» هدایت نکنند.
انتهای پیام/س
با این مقدمه می توان به سراغ عوامل ناسروسامانی و بی مدیریتی بازار آبدانان به عنوان کوچکترین و دور افتاده ترین حلقه پیرامونی از حلقه های اقتصادی ضعیف استان ایلام رفت.
اگرچه مشکلات موجود در بازار این شهرستان را نمی توان محدود به موارد و علل خاص کرد، ولی باید گفت شیوه های مدیریتی کلان اقتصادی جامعه را می توان در این بازار دست چین کرد.
شیوه های که گاهی محصولات آن مصداق از پارو بالا رفتن می شود و گاهی مصداق آن کسی که آه در بساط ندارد. نمونه این وضعیت، بازار مرغ این شهرستان است که طی چند روز گذشته مرغ کشتار در آن نایاب شده و این در حالی است که مرغ زنده به وفور یافت می شود.
اگر چه به دلایلی مانند نداشتن کارخانه کشتار در منطقه، نبود امکانات گسترده بهداشتی، ذائقه مردم و...نمی توان همه این مشکل را به دست اندرکاران حوزه بازار این شهرستان برگرداند، اما یک امر بدیهی آن است که، وقتی خود مسئولان از غیرمجاز بودن واحدهای فروش مرغ زنده سخن می گویند- عامل مهمی که باعث نایابی مرغ کشتار شده- پس چرا این همه واحد فروش در سطح شهر یافت می شود؟ پاسخ از دو حالت بیرون نیست؛ یا اعتقاد مسئولان به غیربهداشتی بودن این واحدها صرفا در سطح بیان است، یا این که توانایی کنترل و برخورد با آنها را ندارند. از طرف دیگر مگر برآورد و تامین اقلام مورد نیازِ بازار متولی خاص ندارد که باید به صورت دوره ای شاهد این عرضه و تقاضای نامتناسب بود.
این تنها به حوزه بازار مرغ محدود نمی شود، چرا که صنف نانوایی ها و دست پختی که آنها برای مردم می پزند گاهی شور و گاهی بی نمک است. صنفی که با چشم پوشی از استهلاک دستگاه های ماشینی آنها، نمی توان از بی کیفیت بودن نان، مواد افزودنی و آردهای بی کیفیت چشم پوشی کرد.
می توان گفت مشکل بزرگ بازار کشور در آبدانان با شدت بیشتری قابل مشاهده است. مشکلی به نام مشخص نبودن متولی امور مختلف حاکم بر بازار. تداخل مسئولیت ها، ارجاع مشکلات از یک مسئول به مسئول دیگر، نبود نظارت کافی و نگاه کردن به کارکرد نظارتی به عنوان یک منبع درآمد، عدم توانایی کافی در برخورد با متخلفان از مسائلی است که در همه ابعاد و واحدهای صنفی این بازار نه چندان گسترده قابل مشاهده است و در این میان تنها کسانی که متضرر ناشی از این مسائل بدیهی می شوند مردم هستند.
امید است که مسئولان و دست اندرکاران محترم، با پذیرش انتقادات و تلاش برای حل آنها، بازار را از گرایش به سمت در نظر گرفتن نفع شخصی، رشد فساد، زد و بند، از بین رفتن عدالت اجتماعی و ذبح ارزش های اخلاقی و انسانی برای کسب سود بیشتر، بازداشته تا در این بازار، مردمِ متضرر و مسئولان مصداق؛ مادر را دل سوزد و دایه را دامن نباشند و مهمتر آن که با اقدام عملی، مردم را به سوی این امر که«از این امام زاده کسی معجزه ای نمی بینه» هدایت نکنند.
انتهای پیام/س