به گزارشايلام بيدار، دانشجویان آموزشکده فنی مهندسی پسران ایلام در پی سلسله اعتراضات خود مبنی بر رسیدگی به اوضاع نامناسب این مرکز آموزش عالی در استان، با ارسال نامه ای به نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه ایلام، خواهان رسیدگی به مشکلات آموزشکده شدند.
دانشجویان در این نامه با تفسیری کامل از اوضاع و مشکلات موجود در آموزشکده از نماینده ولی فقیه در استان درخواست کردند صدای اعتراض دانشجویان و کارکنان را به گوش مسئولین برسانند.
در این نامه امده است: آموزشکده فنی پسران ایلام با چندین سال قدمت جزء بهترین دانشگاه های استان ایلام شناخته شده است و هدف آن تربیت نیروی ماهر و متخصص برای کار در صنعت و جامعه می باشد.اما متاسفانه در طی چندین سال گذشته تا کنون با مشکلات عدیده ای روبرو است و با این مشکلات دسته و پنجه نرم می کند که به استحضار تان می رسانیم:
نداشتن فضای مناسب دانشگاهی (نبود صندلی در محوطه آموزشکده ،که دانشجویان مجبور هستند برای نشستن در محوطه از دفتر و کتاب یا کارتن استفاده نمایند. نبود فضای سبز در محیط آموزشکده ، نبود وسایل ورزشی و تفریحی برای اوقات فراغت دانشجو ها و همچنین برای درس تربیت بدنی با توجه به این که از دانشجویان مبلغی رو به عنوان امکانات رفاهی و فرهنگی گرفته می شود ، نبود آب سرد کن در داخل محوطه که دانشجویان مجبور هستند از آب سرد کن اتاق اساتید استفاده کنند البته اگر به دانشجو اجازه بدهند که از آب سردکن استفاده کند. )
داشتن ساختمان آموزشی فرسوده که هیچ گونه سیستم گرمایشی و سرمایشی وجود ندارد. نشستن گرد و خاک بر روی تمام وسایل کلاس ها ، اتاق ها و تجهیزات آموزشی و اداری که همین گرد و غبار خود باعث مریضی های خطرناک هم برای دانشجو و کارکنان می باشد. ساختمان آموزشی که در آن کلاس ها دایر می شود قبلا کلاس درس یکی از مدارس ابتدایی استان بوده و هیچ استانداردی از لحاظ یک کلاس استاندارد در حد متعارف برای دانشجو رعایت نشده است .
در بعضی از کلاس ها بر روی در و دیوار آن ها مطالب و نقاشی های دور از شان دانشجو حک و نقاشی شده است که این مطلب از لحاظ اخلاقی خیلی درد آور است . و در زمان برگزاری کلاس ها در بعضی از کلاس ها حدود 50 نفر دانشجو در یک کلاس سر درس یک استاد می نشینند و این وضع از لحاظ استاندارد های تعریف شده برای کلاس ها درست نخواهد بود و حتی یک استاد هم توان و قدرت جواب دادن به سوالات و نیاز های این تعداد دانشجو نمی باشد.
داشتن سلف غذا فرسوده که هیچ بهداشتی از لحاظ غذایی و دیگر موارد هیچ کدام رعایت نمی شود و بار ها از طرف اداره ی بهداشت به آموزشکده اخطار داده شده است و تا مرز پلمپ شدن رفته است . سلف غذایی که هیچ استاندارد متوسط برایش لحاظ نشده و هیچ شباهتی با سلف غذای دانشجو ندارد و تمام در دیوارش را چربی غذا فراگرفته و هر لحظه که وارد سلف می شوی از کف آن بوی بدی احساس می شود.
غذایی که سرو می شود هیچ کیفیت مطلوبی ندارد، همچنین غذاهایی که در سلف به دانشجویان می دهند که اصلا قابل خوردن نیست ولی دانشجویان مجبور به تحمل این نوع غذاها هستند، بار ها هم دانشجویان برای کیفیت غذا اعتراض کرده اند اما کسی جوابگو نبوده و حتی دانشجویان را به کمیته انضباطی معرفی کرده اند.
کمبود نیروی کافی و متخصص ، همچنین متعهد به کار که بعضی از کارکنان مجبوراند کار چند نفر را انجام دهند و بعضی از کارکنان هم حاضر به انجام کار های موظفی خود نیستند.
در بعضی از قسمت ها این قدر نیرو کم است که کار یک روزه را چند روزه انجام می دهند . و در بعضی از واحد ها که مراجعه می کنیم متصدی آن قسمت اتاق خود را قفل کرده و به بهانه کار اداری از آموزشکده بیرون رفته و تا پایان ساعت اداری بر نمی گردد، و اگر هم که در محل کار حضور داشته باشند شانس داشته باشیم که مشکلی برایش پیش نیامده باشد که بتواند کار ما را انجام دهد، و بیشتر کارکنان ادب و اخلاق مردمی را رعایت نمی کنند و بعضی اوقات دانشجو تهدید و به او توهین هم می شود .
نبود سرویس رفت و آمد برای دانشجویان، که مجبور هستند برای رفت آمد در یک روز حدود 4 یا 5 هزار تومان و حتی بیشتر هزینه کنند، اگر مسئولین آموزشکده با سازمان اتوبوس رانی هماهنگ کنند که یک دستگاه اتوبوس به عنوان سرویس آموزشکده در اختیار دانشجو ها بگذارند ما دانشجویان خودمان مقداری از هزینه سرویس را پرداخت می کنیم، هر چند که دانشجویان دیگر دانشگاه ها سرویس رفت و آمد رایگان دارند.
نداشتن سالن ورزشی و زمین مناسب فوتبال، که دانشجویان مجبور هستند برای درس تربیت بدنی روی آسفالت فوتبال بازی کنند، آیا این واقعا ظلم نیست که ما دانشجویان برای درس تربیت بدنی روی آسفالت بازی کنیم که هر لحظه امکان آسیب جدی و زیان آور برای ما وجود خواهد داشت.
آیا بازی کردن روی آسفالت از نظر عقل انسان بالغ و فهمیده درست است، چرا باید استاد تربیت بدنی دانشجویان را مجبور به بازی روی آسفالت کند و آن ها را تهدید کند که اگر فوتبال نکنید نمره قبولی درس تربیت بدنی را کسب نخواهند کرد.
نبود فضای کافی برای دانشجویان خوابگاهی با ظرفیت 220 نفر که این امر سبب شده که دانشجویان در اطراف شهر خانه هایی را کرایه کنند و این خود مشکلی بزرگ برای دانشجو هست هم از لحاظ مالی و هم از لحاظ تربیتی و اخلاقی، چون هیج کنترلی از لحاظ اخلاقی و تربیتی بر دانشجویان نیست، و مشکلاتی همچون تهدید مالی و جانی دانشجو، دعوا و نزاع های خیابانی و ترغیب نمودن دانشجویان به استفاده از مواد مخدر و قرص های روان گردان و غیره وجود دارد.
و همچنین در مسائل مالی دانشجویی که پدرش کارگر یا بنا و یا رفتگر و یا شغل های روز مزد دارد در طول یک ماه چه قدر درآمد دارد که بتواند هر ماه پول اجاره خانه و خرد و خوراک و دیگر مصارف دانشجو را بدهد.
و اما مشکل اصلی و بزرگ ما دانشجویان آموزشکده فنی ایلام ، محله ای است که آموزشکده در آن قرار دارد . به استحضار تان می رسانیم که این محله به دلیل این که در حاشیه شهر می باشد و از امنیت مناسب برای دانشجویان برخوردار نیست.
محله از لحاظ جغرافیایی طوری قرار گرفته که محیط آموزشکده در شیب تندی قرارگرفته و عبور مرور با ماشین خیلی سخت بوده و در زمستان به سختی عبور و مرور صورت می گیرد و باعث مشکلات فراوان برای تمام دانشجویان و حتی پرسنل هم شده است .
درخواستی که از جنابعالی داریم این است که به گوش مسئولین ذیربط برسانید که در اسرع وقت آموزشکده فنی پسران را در منطقه بانگنجاب که یک محیط دانشگاهی است منتقل کنند و یا تا مشخص شدن اوضاع ما را با آموزشکده فنی خواهران که در بلوار پژوهش ما بین دانشگاه پیام نور و دانشگاه آزاد اسلامی قرار گرفته ادغام کنید که حداقل پاره ای از مشکلات برطرف شود.
اجازه ندهید بعضی از عوامل برای به دست آوردن سیم و زر و کسب مقام باعث از بین رفتن اشتیاق به یادگیری علم و دانش ما دانشجویان آموزشکده فنی ایلام شوند.
انشاالله بتوانیم به قله های بلند علمی صعود کرده و در جامعه خود برای دولت و مردم ثمر بخش باشیم، منتظر خبر های خوش و تغییرات مثبت و اثر بخش از طرف جنابعالی و عوامل مربوطه هستیم.
انتهای پیام/س