محمدصادق غلامی:: مناظره کاندیداهای محترم رئیس جمهوری در روز جمعه 8/2/96 سوای مطالب مطرح شده؛ چندین موضوع مبهم و مهم را شفاف کرد. اینکه مشخص شد چه کسی رئیس جمهور واقعی است و چه کسی رئیس جمهور اسمی ؛ اینکه آقای رئیس محترم اعتماد به نفس خود را ازدست داده و این به وضوح در زبان بدن و بیان ایشان قابل مشاهده بود؛ از لرزش های دست تا رنگ پریدگی و عصبانیت در مقابل انتقادات و ... اینکه دنیای سیاست چقدر بی رحم است که رئیس به معاونش هم رحم نمی کند و او را براحتی دستاویز سیاسی خود قرار می دهد.
جناب جهانگیری بزرگوار ؛خواهش می کنیم حداقل به فکر کرامت جایگاه حقوقی خود به عنوان معاول اول دولت نظام با اقتدار جمهوری اسلامی ایران باشید.اما غرض از این نوشته بیان برخی موارد مطرح شده توسط دو نفر از کاندیدهای محترم(آقایان روحانی و جهانگیری) است که در این مجال به دو مطلب از آنها اشاره می کنم:
اول- آقای جهانگیری بیان داشتند ما اعتبارات وام ازدواج جوانان را از 296 میلیارد تومان به 9800 میلیارد تومان یعنی سی برابر رسانیدم.
اگر جناب جهانگیری به خاطر داشته باشند این موضوع در هنگام بررسی بودجه سال 1395 در صحن علنی مجلس شورای اسلامی و به پیشنهاد یکی از نمانیدگان محترم در تاریخ 24/1/ 95 مطرح و مورد تصویب قرار گرفت که مبلغ وام قرض الحسنه ازدواج جوانان از 3 میلیون تومان وقت به 10 میلیون تومان فعلی افزایش یابد.
نکته قابل توجه اینجاست که نماینده دولت در مجلس در آن روز(آقای دژپسند معاون سازمان برنامه و بودجه) مخالفت شدیدی با این موضوع کردند. حتی پس از تصویب قانون در مجلس شورای اسلامی و ابلاغ آن توسط دولت بانک های کشور و بویژه مدیرعامل محترم بانک مرکزی و مدیران عامل سایر بانک ها دولتی و برخی دیگر از مدیران ارشد دولت ضمن بیان مخالفت با این مصوبه حاضر به اجرای آن نبودند که نهایتا بعد از چند ماه و تحت فشار افکار عمومی ؛رسانه ها و نمایندگان مجلس شورای اسلامی دولت علی رغم میل باطنی اش مجبور به اجرای نیم بند این مصوبه شد. جالب اینجاست دیروز معاون اول دولت محترم با افتخار از این مصوبه یاد کردند و آن را به عنوان یکی از دستاوردهای دولت برشمردند! بگذریم که در دولت فعلی عکس گرفتن با دستاوردهای دیگران مسبوق به سابقه است!
دوم- جناب روحانی در یکی از صحبت هایشان گفتند وابستگی بودجه سالیانه دولت به درآمدهای نفتی به زیر 30 درصد رسیده است!!
این در حالی است که بر اساس آمار مستند برگرفته از آخرین گزارش تفریغ بودجه دیوان محاسبات کشور که مربوط به سال 1394 است وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی در سال 1394؛ 33 درصد است و این عدد غیر از درآمدهای مالیاتی بوده که وابستگی به نفت دارد و از شرکت های فعال در حوزه نفت و گاز اخذ می شود؛ چرا که بر اساس همان گزارش از 40 درصد وابستگی بودجه به درآمدهای مالیاتی با اطمینان می توان گفت که حدود 15 تا 20 درصد آن متعلق به مالیات های اخذ شده از این شرکت های فعال در حزوه نفت و گاز است که اگر این رقم را به 33 درصد بالا اضافه کنیم در واقع چیزی در حدود 60 درصد بودجه کشور در سال 1394 به نفت وابسته بوده است.
در سال 1393 بر اساس همان گزارش تفریغ بودجه وابستگی بودجه فقط به درآمدهای خالص نفتی حدود 37 درصد بوده که اگر باز همان موضوع درآمدهای مالیاتی ناشی از شرکت های فعال در حزوه نفت و گاز را به آن اضافه کنیم رقمی بیش از 60 درصد وابستگی بودجه کشور به نفت را شاهد هستیم. در سال 1395 نیز بر اساس اعلام نمایندگان محترم کمیسیون تلفیق وابستگی بودجه به درآمدهای نفتی 35 درصد است که باز با اضافه کردن رقم درآمدی ناشی از مالیات های نفتی باز وابستگی به بیش از 60 درصد خواهد رسید... و همه این ها در حالی است که غیر از مطالب خلاف واقع ارائه شده دیروز در خصوص میزان وابستگی بودجه دولت به نفت ؛ در دیدار آقای جهانگیری در تاریخ 28/10/94 با مدیران ارشد وزارت نفت ایشان بیان داشته اند که تا پایان دولت یازدهم (یعنی سال جاری) ما اتکای بودجه دولت به نفت را به صفر می رسانیم (ایرنا/28/10/94)
یا اینکه جناب روحانی در جلسه روز چهارشنبه 19/9/93 هیات دولت گفتند: بودجه سال 1394 کمترین اتکا به درآمدهای نفتی را دارد ! (خبر آنلاین 19/9/93) آیا اتکای حدود 60 درصدی به نفت ؛ کمترین اتکاست ؟ آیا این بودجه فعلی نفتی نیست؟!
انتهای پیام/ی
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد