به گزارش ایلام فردا،رهبر انقلاب در بیاناتشان که با مردم آذربایجان شرقی داشتند با اشاره به روند مذاکره با آمریکا در موضوع هسته ای تصریح کردند که به مذاکره با این کشور خوشبین نیستند. این عدم خوشبینی ریشه در عوامل مختلفی دارد. این عوامل از ابتدای انقلاب بوده است امام خمینی (ره)هم درباره موضوع آمریکا مطالبی می فرمایند که بسیار نزدیک به شرایط امروز کشور است "امریكا دشمن شماره یك مردم محروم و مستضعف جهان است. امریكا برای سیطره سیاسی و اقتصادی و فرهنگی و نظامی خویش بر جهان زیر سلطه، از هیچ جنایتی خودداری نمینماید. او مردم مظلوم جهان را با تبلیغات وسیعش كه به وسیله صهیونیسم بینالملل سازماندهی میگردد، استثمار مینماید. او با ایادی مرموز و خیانتكارش چنان خون مردم بیپناه را میمكد كه گویی در جهان هیچ كس جز او و اقمارش حق حیات ندارند. ایران كه خواسته است از هر جهت با این شیطان بزرگ قطع رابطه كند امروز گرفتار این جنگهای تحمیلی است. امریكا، عراق را وادار نموده است خون جوانان ما رابریزد. او سایر كشورهای تحت نفوذش را وادار نموده است تا ما را با حصر اقتصادی از پای در آورد. مع الاسف اكثر كشورهای آسیایی هم با ما سر ستیز برداشتهاند. ملتهای مسلمان باید بدانند كه ایران كشوری است كه رسما با امریكا میجنگد و شهدای ما، این جوانان و دلاوران ارتش و سپاه از ایران و اسلام عزیز در مقابل امریكا دفاع میكنند ... چه، اگر ما با امریكا و سایر ابرقدرتها و قدرتها كنار آمده بودیم. گرفتار این مصائب نبودیم ... ما با امریكا در ستیزیم و امروز دست امریكا از آستین دولت عراق بیرون آمده است ... ما به شرق و غرب و به شوروی و امریكا پشت كردهایم تا خود كشور خود را اداره كنیم، آیا حق است تا اینچنین مورد هجوم شرق و غرب واقع شویم؟ ...
خوشبینان به مذاکره خود را به تجاهر زده اند
امام(ره) در جایی دیگر در پاسخ به سئوال خبرنگاری که از ایشان درباره رابطه با آمریکا پرسیده بود گفتند:"باید ببینیم امریكا خودش در آینده چه نقشی دارد . اگر امریكا بخواهد، همانطور كه حال با ملت ایران معامله میكند با ما رفتار كند، نقش ما با او خصمانه است و اگر چنانچه امریكا به دولت ایران احترام بگذارد ما هم با همان احترام متقابل عمل میكنیم و با او به طور عادلانه، كه نه به او ظلم كنیم و نه به ما ظلم كند، رفتار خواهیم كرد و اشكال پیش نمیآید" با این بیانات و شرایط کنونی این سئوال مطرح است که آیا آمریکا نگاه و موضع خصمانه خود را با ما کنار گذاشته است؟ ما می توانیم به رابطه به این کشور خوشبین باشیم و به وعده ها و لبخندهایش مثبت نگاه کنیم؟ آنچه تاکنون و بعد از 34 سال مشخص شده گویای این واقعیت است که آنها جز به براندازی جمهوری اسلامی ایران رضایت نمی دهند و در این مسیر از هر حرکتی کوتاهی نمی کنند و تصمیماتی می گیرند که حتی ممکن است جان انسان ها را به خطر اندازد و در قرنی که شعار حقوق بشر و دفاع از انسانیت مطرح و در رسانه ها برجسته می شود شاهد آسیب های جدی به بیماران و مردمی عادی شویم. آیا با این رایط می توان خوشبین بود؟ علی انسانی، کارشناس سیاسی درباره خوش بینی برخی به رابطه و مذاکره با آمریکا در داخل می گوید: با سابقه تاریخی بین ایران و امریکا با اقدامات خصمانه ای که دولتمردان امریکا بر علیه ایران داشته پیش زمینه ای از عدم اعتماد در حافظه تاریخی ملت ایران ثبت شده که این باعث می شود مردم به امریکا اعتماد نداشته باشند.به گفته مقام معظم رهبری، رابطه ایران و امریکا رابطه گرگ و میش بوده و اختلافات ما از نوع ایدئولوژیک و جهان بینی مادی و الهی را شامل می شود، از این رو اختلافات ایران و امریکا بر سر موضوعات جزئی نیست که بخواهیم برای حل آن خوشبین باشیم و بگوییم با مذاکره حل شده و فاصله عمیق پر می شود؛ کسانی که خود را به خوشبینی زده اند درواقع خود را به تجاهر زده اند، اگر بخواهند بر مبنای واقعیت تصمیم گیری کنند قطعا بیانات مقام معظم رهبری چراغ راه خواهد بود.
وی ادامه می دهد: رابطه اساسا وقتی معنی پیدا می کند که منفعتی برای ما داشته باشد، دولتمردان امریکا به هیچ وجه بدنبال منافع ما نبوده و منافع آن ها بطورکلی با مبانی ما در تضاد است، طرف امریکایی در فاز صفر با لحن استکباری و ژست ابرقدرتی پای کار می آید؛ در عین حال مواضع متضادی را شاهد هستیم، بطوریکه بخشی از آن ها در ادبیات خود نرمش داشته و بخش دیگر به تهدید روی می آورند، حتی بعضی افراد که به نرمش تظاهر می کنند در محافل مختلف از جمله صهیونیست ها در مواضع متضاد قرار می گیرند.
شناخت وجهه های مختلف آمریکا
علیرضا بلیغ، تحلیل گر مسائل بین الملل هم با اشاره به اینکه امریکا بطورکلی دو چهره برجسته میتواند داشته باشد، اظهار می دارد: پیشرفت های تکنولوژی، صنعت و اقتصادی امریکا فارغ از نحوه رسیدن به آن که خود جای تامل دارد یک وجه از چهره امریکا بوده و تصویر دوم وجه استبدادی، استکباری و امپریالیسمی آن محسوب می شود و هرکسی این دو وجه را به صورت منفک می پذیرد و گزینش می کند درحالی که باید به دنبال نقطه پیوند این دو بوده و دو روی سکه و اصل ضرب را باید درنظر داشته باشیم.اگر باتوجه با این مسائل تشخیص خوبی داشته باشیم می توانیم براحتی درمورد خوشبینی ویا عدم خوشبینی به این روابط نظر بدهیم.
130 سال اقدامات غیراخلاقی
امریکا نماد و راس نظام سلطه است که از طرق مختلف نظیر سازمان های بین المللی چون سازمان ملل متحد، تجارت جهانی، صندوق بین المللی پول، بانک جهانی و سازمان های مشابه، کشورها را وادار به وابسته کردن اقتصاد و سیاست خویش به امریکا می کند این سلطه از طریق معاهدات بین المللی، ان پی تی، سی بی سی ای، استانداردها، گماردن حاکمان دست نشانده و جنگ نرم از طریق رسانه ها و محتوای آموزشی دوره های مختلف تحصیلی علی الخصوص علوم انسانی اعمال می شود، محمد صادق شهبازی کارشناس مسائل سیاسی با بیان این مطالب اضافه می کند: هرگونه خوشبینی به نظام امریکا که درتاریخ 130 ساله رابطه دو کشور از دخالت در امور داخلی ایران کوتاهی نکرده و از هیچ گونه ظلم و اقدامات خلاف اخلاق فروگذار نکرده مبتنی بر یک نگاه غیرواقع بینانه و خلاف حقوق ملی است، این مسئله آنقدر واضح است که اگر کسی حتی به آرمان های انقلاب نظیر مقابله با استکبار اعتقاد نداشته باشد یا دغدغه احکام مبنی بر دین در راستای عدم قبول ظلم را نداشته باشد نیز در اولین نگاه متوجه آن خواهد شد.و هرگونه خوش بینی و قرار گرفتن در بازی مسئولان آمریکایی و عقب رفتن از مواضع اصولی به نوعی عدم درک وضعیت موجود است.
آمریکایی ها صادق نیستند
حسین شیخ السلام، کارشناس مسائل بین الملل هم با اشاره به اهمیت هدف گذاری در مذاکرات با آمریکا، معتقد است: باید ببینیم اگر مذاکره به سود ما است برای مذاکرات هدف گذاری کنیم که البته اساس این دو کشور با یکدیگر در تضاد است، کسانی که به مذاکره با آمریکا خوش بین هستند باید رجوعی به 30 سال گذشته کرده و ببینند که آیا این مذاکرات ثمربخش بوده یا نه؟ آمریکایی ها در حالی مذاکره را مطرح می کنند که به گزینه های روی میز نیز اشاره دارند و با عناوین مختلف ابراز امیدواری کرده و از سوی دیگر به تهدید روی می آورند؛ حتی اگر گزینه های روی میز را درنظر نگیریم اگر جدی هستند، باید افراد و سیاستمداران را کنترل کنند چنانچه می دانیم آنها هم غیرمنطقی بوده و صادق نیستند و با بهانه انرژی هسته ای تحریم های جدید را به تحریم ها اضافه کردند.
نبرد جبهه حق و باطل
رهبر معظم انقلاب اسلامی در مناسبت های و بیانات مختلف این هشدار را داده اند که موضوع هسته ای برای مذاکره و تحریم بهانه ای بیش نیست و در این رابطه در دیدار 28 بهمن هم با اشاره به تأکیدهای مکرر قبلی خود خاطرنشان کردند" اگر روزی بر فرض محال هم، موضوع هسته ای مطابق خواسته امریکا، حل شود، امریکایی ها مسائل دیگر را پیش خواهند کشید، و اکنون نیز همه شاهد هستند که سخنگویان دولت امریکا از موضوعات حقوق بشر و توانایی موشکی و دفاعی ایران، سخن به میان می آورند" منویات رهبری به عنوان چراغ راه انقلاب مشخص می کند که دو جبهه انقلاب و امریکا در مقابل هم قرار دارند و رابطه ای بین دو کشور شکل نخواهد گرفت برای اینکه موضوع ارتباط دو جبهه حق و باطل است؛انسانیبا اشاره به اینکه دولتمردان به دنبال حل مسائل نیستند بلکه برای پیشبرد اهداف خود تلاش می کنند و سعی دارند ایران را از اهداف متعالی خود بازدارند؛ موضوع انرژی هسته ای بهانه ای بیش نیست، چنانچه امریکایی ها حتی قبل از انقلاب هم در کودتای ۲۸ مرداد و در بعد از انقلاب دشمنی خود را نشان داده اند، می گوید: با فرض حل شدن موضوع هسته ای بهانه هایی نظیر حقوق بشر، حقوق اقلیت ها و غیره که در حال حاضر نیز بطور همزمان با انرژی هسته ای مطرح است که مسائلی هستند برای پرداختن و بهره وری در راستای دست یابی به اهداف استبدادی، بنابراین انها همهیشه بهانه ای دارند.
وی با تاکید بر لزوم بررسی منافع کشور در ارتباط با امریکا اظهار می دارد: اگر بر فرض محال این رابطه منافعی هم بدنبال داشته باشد باید دید که منافع آن بیشتر است یا مضرات آن! که البته تاریخ نشان داده است که امریکا و دولتمردانش همواره در پی اهداف استعماری خود بوده اند؛ خوشبینی در مورد رابطه با امریکا ساده لوحی بوده چرا که برای جبهه حق و باطل نمی توان منافع مشترک منظور داشت، بنابراین جبهه حق و باطل نمی تواند باهم رابطه دوستانه داشته باشد.
بهانه گیری آمریکا
اما بلیغ با طرح این سئوال که آیا امریکا در زمانی که هنوز انرژی هسته ای مطرح نبود هم حاضر بود ایران را با همان هویت بپذیرد؟ می گوید: البته این درست بود که وقتی ما به سمت تولید انرژی هسته ای برویم احساس خطر کند اما هشت سال دفاع مقدس با پشتیبانی مستقیم و دخالت های امریکا، تحریم های قبل از فناوری هسته ای، دارایی های بلوکه شده، سقوط هواپیمای ایرباس و غیره قبل از مطرح شدن انرژی هسته ای موضوعیت داشت، بنابراین واضح است که انرژی هسته ای دلیل قانع کننده ای نیست؛چیزی که بهانه باشد میتواند دستاویز هر اقدامی شود، چنانچه متن بسیاری از توافقنامه هایی مثل پاریس، سعد آباد، ژنو و غیره که امضا شد دارای یک وجه مشترک بود و آن تعهدات عینی و دقیقی بود که کشور ما همواره پایبند به آن بود درحالی که این موضوع درمورد امریکا کاملا برعکس بوده و می تواند ابهاماتی غیر قابل اثبات باشد.البته قرار نیست توافقی صورت گیرد و یک طرف ملزم به رعایت باشد درحالی که طرف دیگر بنشیند و دیکته کند، متن توافقنامه ها حقوقی بوده و کاملا گویاست. همانطور که توافقنامه های قبلی و تیم های قبلی اصل را بر تعامل گذاشته بودند اما طرف مقابل هیچ گاه به این موضوع تن نداد که گواه بر این است که انرژی هسته ای بهانه ای بیش نیست.
آمریکا محتاج تر است یا ایران؟
شیخ الاسلام هم با نفی نگاه مثبت به مذاکره با آمریکا و با تاکید بر اینکه اگر از قصه انرژی هسته ای هم بگذریم- که آمریکایی ها آن را در حال حاضر پررنگ کرده اند- بحث هایی مثل حقوق بشر، منافع ملت ایران و حمایت از فلسطین نیز هست که در مراحل بعدی به خواهند پرداخت، تاکید می کند: باتوجه به سابقه چند مدت اخیر درخصوص آمریکا، با نگاهی به توافقات ژنو، از برکات این مذاکره این بود که دشمنی آمریکا به صورت عینی برای مردم مسلم شد؛ خصومت ایران و آمریکا کم نیست به طوریکه به تازگی درخصوص رفع حصر سران فتنه بیانیه داده اند درحالیکه خوش بینان این موضوع را نمی بینند؛ باید ببینیم که آمریکا به مذاکره نیاز بیشتری دار یا ما؟ مشخص است که آمریکا برای اقنای سران کشورهای دیگر بیشتر به مذاکره نیاز دارد و به دنبال ضربه زدن به ایران است. آنها به دنبال این هستند که ایران از آرمان هایش دست بردارد به طور کلی خصومت آنها با نظام جمهوری اسلامی ایران است نه موضوعی ساده به نام انرژی هسته ای.
این کارشناس مسائل بین الملل همچنین معتقد است: چیزی که خود آمریکایی ها در مورد آن صحبت می کنند این است که تلویحا جامعه جهانی را متقاعد کنیم و مسئله اینجاست منظور از جامعه جهانی کیست؟ جامعه جهانی یعنی همین چند کشور همسو با آمریکا که خودش حمایت کننده صهیونیستهاست که بیشترین کلاهک هسته ای را دارد. آمریکا مسئله را جوری بیان می کند که تظاهر کند مسئله تنها انرژی هسته ای است اما انرژی هسته ای گام اول است درحالیکه خصومت و اختلاف های دولت و مردم آمریکا را جدا می کنیم و اگر فضای رسانه ای نبود مردم این کشور این موضوع را بهتر درک می کردند؛ ما دارای منابع عظیم و غنی هستیم که آمریکا این را برنمی تابد و نمی خواهد این قدرت را ببیند و قطعا به دنبال ضربه زدن از هر طریقی است درحالیکه اگر توانسته بود این کار را تا به امروز می کرد علی رغم اینکه گزینه های روی میز نیز جای بحث دارد چنانچه در مذاکره ایران با مواضع تعامل با دنیا بود و آمریکا با خصومت کامل وارد شد بنابراین این سوال مطرح است که خوش بینی به کدام ویژگی آمریکا باید باشد؟
نظر شما
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیریت در وب سایت منتشر خواهد شد