هاله ای از تردیدها به جای تدبیرها

به گزارشايلام بيدار به نقل از  ملکشاهی خبر؛ عمر دولت یازدهم به ایستگاه پایان رسید، اما در آن سوی شعارها و وعده ها که با استفاده از مذاکرات هسته ای و دیپلماسی داده بودند، هنوز راه به مقصد نرسیده ناتمام مانده است.

دولت یازدهم با شعار تدبیر و امید وعده داده بود که با دیپلماسی قوی و مذاکره با کدخدا و همچنین ارتباط و تعامل با دنیا، مشکلات کشور را حل کند.

قرار وشعار براین بود که قله "امیدها" با استفاده از پله "تدبیرها" تسخیر گردند و مشکلات جامعه و مردم عزیز ایران یک پس از دیگری حل وفصل شوند. اما در عرصه میدان و عمل، آثاری از تحقق وعده ها نیست.

در سیاست های خارجی "سفرها" زیاد شده اند اما حاصلی از آنها به طور عینی مشاهده نمی شود، تنها طول وتفسیر اخبار این سفرها توانسته است اخبار سیما را افزایش دهد.

نشاط و انگیزه در جامعه به سردی می گراید و هاله ای از تردیدها جای تدبیرها آمده اند. تحول ها بی برنامه اند، پایه های تحصیلی را کم و زیادکردن یا مدارس را غیردولتی کردن از نظر هر صاحب نظری نقشی در توسعه و عمران مملکت ندارد.

عمر دولت یازدهم تمام است امام هنوز تحولی کلان و طرحی برای برداشتن گامی به جلو اگر وجود داشته در مرحله شعار و سخن باقی مانده است.

هنوز در میان مدیران مملکتی، عده ای چپ را و عده ای راست را مقصر بی تدبیری می دانند اما در میان مردم آنچه مهم و مورد خواسته آنهاست، کار عملی است و نه شعار، آنها از قوه مجریه، تنها اجرا را می خواهند البته اجرایی که همراه با تدابیر دوراندیشانه و با بصیرت باشد.

از نظر مردم حزب و جناح سیاسی مهم نیست بلکه خدمت برای رضای خدا به سران هر قوه ای اعتبار و آبرو می بخشد و دوندگی در راه این خدمتهای صادقانه مجاهدت در راه خدا قلمداد می شود.

کمتر از 20درصد نقدینگی که در چند گذشته افزایش بیش از حد داشته است در اختیار بخش تولید است، واردات برخی محصولات خارجی بدون توجه به محصول مشابه داخلی همچنان ادامه دارد.

پس از حادثه دلخراش منا، نه تنها برخوردی جدی با عوامل سعودی از سوی دستگاههای زیربط نشد، هنوز هم برای حج تدبیری با حساب وکتاب اندیشیده نشده است.

در حالیکه فرجام برجام نامعین است،رئیس جمهور آمریکا از نقض آن حرف می زند، در حالیکه انتظار مردم ایران از برجام لمس واقعی اثرات آن در زندگی روزمره شان بود.

رویکرد صریح دولت در قبال اقتصاد، رویکردی نئولیبرال است، گشودن درب های کشور به روی شرکت های خارجی و تضعیف جدی تولید داخل، این یعنی دولت به اقتصادمقاومتی حداقل در عمل پای بندی ندارد و شاید اعتقادی هم به این نوع اقتصاد نداشته باشد. البته در مقام حرف وشعار جور دیگری می گویند.

در عرصه فرهنگ، شاهد نگاه تساهل گرایانه هستیم، نوع واکنش دولت به مسئله برخورد ناجا با بدحجابان را ببینید. در حوزه فرهنگ، شاهد انفعال هستیم.

در حوزه سیاست خارجی شاهد تغییر نگاه دولت به سمت غرب هستیم، حرف زدن از برجام 2و3و... که مورد نقد جدی رهبر انقلاب هست، چه معنایی به دنبال دارد؟

چرا دفاع جدی و شجاعانه از مقاومت در منطقه علیه تجاوزگری های اسرائیل و عربستان نمی بینیم؟

آری، دیپلماسی یک هنر است. اما باید این هنر را به تفکر انقلابی پیوند داد.

ایجاد تمدن اسلامی و پیشبرد تفکر اسلام انقلابی و سیاسی از اهم سیاست جامع نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران است، بماند که رئیس دولت در سخنانی تامل برانگیز اسلام انقلابی را در تضاد انقلاب اسلامی می داند.
هنوز مسائل و مشکلات اصلی اقتصاد، فرهنگ و سیاست اسلامی و انقلابی هم چنان باقی اند.

هنوز گرفتاری ها فراوانند، بیکاری ها و بیکاران چشم انتظار، رنج بیماران در مداواها باقی است، گرانی ها روزافزون و در اصطلاح به روز هستند و هنوز عده ای ماهانه چشم به راه 45هزار تومان پول اند تا آن را بر 30 روز تقسیم کنند و خرجی ماه آنها همین است وبسا راضی اند به قرص نانی خالی اما بیم آن دارند که تدبیر حذف تدریجی یارانه ها روزی شامل آنها نیز بشود ودیگر نتوانند با سیلی یارانه صورت خود را سرخ نگه دارند.

هنوز پیچیدگی های اداری یک پروانه کسب، یک وام 18درصد ویا وام ازدواج، عده ای را روزانه کلافه می کند.

جوانان بیکار تحصیلکرده با مشاغل کاذب و کارگری وقت خود و سرمایه جوانی خود را پر می نمایند، خیل خروج مدرک به دستها و فارغ التحصیلان از دانشگاههای دولتی، آزاد، پیام نور، پردیس ها و غیرانتفاعی ها به سوی منزل بیکاری همچنان روان است و هنوز تدبیری برای بی شغلی یافت نشده است.

مهاجرت از روستاها به شهر و از شهرهای کوچک به کلان شهرها تداوم دارد و چاره آن گویا سکوتی بیش نیست. در برخی استانها چهار فرودگاه احداث شده است اما برخی استانها هنوز نام راه آهن برایشان واژه ای جدید است.

پروژه های ناتمام فراوانند و طرحهای زیادی هم در مرحله کلنگ زنی باقی مانده اند. مسکن مهر با بی مهری دولت تدبیروامید مواجه شده است. ثبات در بازار اجناس در واقع به یک رکود مبدل شده و گرانی همچنان پر رنگ ولعاب است.

دولتی که وعده داده بود با استفاده از دیپلماسی قوی و ارتباط و تعامل با دنیا تمام مشکلات کشور را حل کند، امروز شاهد هستیم با عملکرد ضعیف دیپلماسی خود نه تنها هیچ دردی از مشکلات کشور را دوا نکرد بلکه صنعت هسته ای کشور را متوقف کرد، تورم دو رقمی است، بیکاری فراوان، پروژه های نیمه تمام تعطیل و مشکلات بزرگ سیاست خارجی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و... همچنان باقی است.

انتهای پیام/ الف